Lilith, Cień Yin

 

DIAMENT O TYSIĄCU TWARZY

Jest to jedna z najbardziej enigmatycznych, tajemniczych, ezoterycznych, kontrowersyjnych, niejednoznacznych i niezrozumiałych postaci starożytnej mitologii, ponieważ poprzez różne kultury, które ją przyjęły, rozwijała się i zmieniała do momentu, gdy nie jest już tym, czym była na początku. Skłania nas to nawet do myślenia, że ​​nie ma początku i dlatego może pojawić się w każdej kulturze, wchłaniając wszystkie kobiece bóstwa, których zapragnie i utożsamiając się z tą kobiecą zasadą, którą mamy wszyscy, nawet na poziomie psychologicznym - jest tym, co nazywamy Cieniem Yin (lub Nieświadomym Światłem Yang). Inni nazywają ją Mroczną Matką, Królową Zaświatów, Matką Demonów, Oblubienicą Szatana i tak dalej.

W ruchu wyzwolenia kobiet postać Lilith odniosła ogromny sukces; widziano w tej Bogini siłę emancypacji, nieposłuszeństwa, a nawet identyfikacji w nienawiści wobec patriarchalnego świata, któremu kobiety zostały niesprawiedliwie poddane, ale od którego słusznie nie potrafią się uwolnić. Wszystko to oznacza, że ​​potrzebny jest traktat historyczny i psychoanalityczny na temat tej postaci, aby z jednej strony pozbyć się tak wielu fałszywych mitów, ale także odkryć pewne prawdziwe i głębokie cechy, których potrzebujemy, aby się rozwijać... Witamy więc w królestwie Lilith...

 PIERWSZY WYMIAR, DŁUGOŚĆ MENTALNA

Naszą filozofią-fundamentem jest starożytna dwoista myśl Yin-Yang; jest to dwoista manifestacja Jedności w rzeczywistości wszystkich rzeczy (góra-dół, światło-cień, gorąco-zimno, mężczyzna-kobieta itp.). Materia to tylko jeden wymiar, drugim jest duch, dlatego aby móc pojąć świat duchowy trzeba koniecznie go podzielić (przefiltrować). Nie ma innej drogi. Mózg zdobywa wiedzę tylko rozróżniając (prawo porównania, przeciwieństw). Wiemy, że jedna rzecz jest twarda, ponieważ poznaliśmy tę inną, miękką. Ale chociaż rozróżnienie jest konieczne, wielu z nas wychodzi dalej i dzieli. Wtedy naturalna dwoistość staje się dualizmem, absolutnie przeciw Naturze: dobro przeciw złu, biali przeciw czarnym, bogaci przeciw biednym. Wszyscy ci, którzy wyobrażają sobie podzieloną rzeczywistość materialną, są również podzieleni wewnątrz (stosunek do materii jest odbiciem ich duszy). Im zaś bardziej jesteśmy zjednoczeni wewnątrz, tym mniejszą wagę przywiązujemy do podziałów (granice między krajami, różne rasy, wielość religii, walka między klasami społecznymi itd. są owocem niezrównoważonego umysłu).

Ale kiedy mówimy o Jedności, już jesteśmy w sprzeczności, bo nawet absolutna Jedność ma swoje przeciwieństwo: absolutne Zero, a więc Całość zwróconą w stronę Nicości. Aby rozwiązać dylemat, wystarczyłoby pomyśleć, że zarówno Jeden (Yang), jak i Zero (Yin) to dwie strony monety, której nie można podzielić (bo doszłoby do zniszczenie monety). Często popełniamy błąd myśląc, że Jedyny jest Bogiem... W konsekwencji musi narodzić się jego odpowiednik, Diabeł, Zero. A tymczasem Jedność jest tylko jedną z dwóch twarzy WUJI (Bytu-Nie-Bytu, który obejmuje wszystko i nic, dobro i zło, prawo i lewo, światło i cień).

Jeśli oddajemy siłę i energię tylko temu Bogu, tracimy równowagę, dzielimy rzeczywistość (dobro i zło, niebo i ziemię, świętych i grzeszników), pewna część nas (diabeł) staje się nieświadoma, nigdy nie widzimy drugiej strony medalu, nie jesteśmy całością (nie pogodziliśmy się z naszym rozpadem), nie jesteśmy uporządkowani (nie pogodziliśmy się z naszym nieporządkiem), nie jesteśmy doskonali (nie pogodziliśmy się z naszą niedoskonałością), nie jesteśmy zjednoczeni w sobie (nie zaakceptowaliśmy poddzielenia, które jest w nas).

W długości oddalamy się od prawdy, im jest ona dłuższa, tym dalej od niej jesteśmy, ale tym bardziej wierzymy, że jesteśmy mądrzy i znamy rzeczywistość - nic bardziej fałszywego (brakuje wysokości, drugiego wymiaru). Jest to horyzontalna, materialna, męska wizja (Bóg jest tylko mężczyzną, a nie kobietą), Yang (jak widać na zdjęciu Yin jest u podstawy, nieświadoma), mózg dominuje, a zatem mamy rozumowanie, naukę, politykę bez duchowości, religię, która czci tylko materię i bogactwa (teorie bez praktyki). Jak we wszystkim, istnieje również pozytywna strona Yang: poszukiwanie światła i wiedzy, nawet jeśli nadal jest napędzane przez Ego.

DRUGI WYMIAR, WYSOKOŚĆ EMOCJONALNA

Kiedy intuicyjnie zdajemy sobie sprawę z problemu dualizmu, mentalnie otwiera się w nas inny wymiar, introspekcyjny wymiar dualu, który przyjmuje przeciwieństwo, aby go ponownie zintegrować bez niszczenia go lub dzielenia. Yin wzrasta (patrz grafika: Yin wznosi się w górę), ale zaczynamy postrzegać i czuć materię jako coś, co nam przeszkadza. Przedtem mieliśmy zmaterializowanego ducha, cała energia była marnowana na rzeczy (wcieliła się, była pożądana); teraz to materia chce dotrzeć do ducha.

Ten wymiar jest wertykalny, wybiega w górę, jest czysto kobiecy (rozumiemy, że Bóg jest też kobietą); to jest Yin (Światło, które jest Yang - jak widać na grafice - schodzi do serca, schodzi poniżej w ciemność nieświadomości poszukującej odpowiedzi), serce dominuje zatem nad uczuciami i emocjami, rodzi się w nas ciekawość duchowego, ezoterycznego, alchemicznego aspektu rzeczy, ale popełniamy błąd tak wielkiego uduchawiania abstrakcyjnego świata, że gardzimy materią (kobiety gardzą mężczyzną, a mężczyzna gardzi miłością), każdy tworzy moralność na własny użytek i konsumpcję (relatywizm duchowy) i łatwo popada w fałszywy mistycyzm lub romantyzm.

TRZECI WYMIAR, GŁĘBIA DUCHA

Na wysokości brakuje nam tlenu. Ci, którzy żyją z rzeczy duchowych, czują się uciśnieni w świecie materii i uciekają w sztukę, lekturę, medytację itp. (tlen dla duszy), ale upadek jest bliski, siła grawitacji lub ziemi jest nieunikniona (nasze ciało), nawet najświętsi grzeszą, nawet najbardziej cierpliwi czasami wpadają w złość. Jest to pociąg do pojednania.

Tutaj Bycie-Nie-Bycie (Wuji) godzi przeciwieństwa, akceptuje je, integruje Cień ze Światłem, akceptuje słabość, a to czyni go silnym, kocha swojego wroga (Ego staje się sprzymierzeńcem, a nie przeciwnikiem). Jak widać na grafice, Adam odkrywa swoje alter Ego (to nie Ewa, tylko Lilith), a Ewa swoje alter Ego (to nie Adam, tylko Szatan). Jeśli Bóg jest nie tylko Mężczyzną, jest też Boginią, ale także po stronie Cienia nie tylko jest ciemna siła Yang (Szatan), ale jest też świetlista siła Yin (Lilith).

W filozofii Yin-Yang, kiedy te siły manifestują się razem, tworzą dwoistość (Taiji). W starożytnym ezoteryzmie widzimy skutki źle doświadczanego podwójnego świata: Adam gardzi Lilith, a Szatan kusi Ewę, Lilith ucieka i kusi Szatana aż do zdominowania go - to nieświadomość zatrzymuje światło i prawdę; z drugiej strony Ewa kusi Adama i każe mu uciekać w inną iluzoryczną rzeczywistość, a Adam dominuje nad Ewą (taki jest dzisiaj nasz stan psychiczny: żyjemy poza sobą, bez kontaktu z wewnętrznym Edenem).

Kiedy Taiji ustaje, dwoistość nabiera kształtu (Yin-Yang = Taijitu). Czyli Adam i Ewa żyją razem, ale się kłócą (materia i duch nie idą w parze), podczas gdy Szatana obwinia się o wszystkie kłótnie. A Lilith? Ona jest łonem, najbardziej zapomnianą pradawną siłą Psyche (to nie przypadek, że nie istnieje w chrześcijaństwie).

Tutaj widzenie poziome (długość) krzyżuje się z widzeniem pionowym (wysokość); tworzą krzyż (głębia Bytu, ból, śmierć, pojednanie z Ciemną Stroną, z Cieniem).

CZWARTY WYMIAR, PRZESTRZEŃ FIZYCZNA I CZAS DUCHOWY

Zwykle gdy widzimy symbol Yin-Yang wierzymy, że jest tylko jeden, ale - jak widać na grafice - istnieje w 4 różnych formach, ponieważ dualny świat najwyraźniej ma dwa bieguny: północ-południe, dodatne-ujemne, proton-elektron, itp... Tak naprawdę wewnątrz każdej biegunowości odradza się inny świat, podwaja się, jak komórki, więc Yang (na przykład ogień) może być dodatni (ogień, który podgrzewa zupę), ale także ujemny (ogień, który przypala zupę); istnieje suche ciepło (yang-yang) i wilgotne ciepło (yang-yin).

To samo można powiedzieć o Yin (na przykład woda może być dodatnia (nawadnia roślinę), ale także ujemna (zalewa roślinę); istnieje suche powietrze (yin-yang) i wilgotne powietrze (yin-yin). Ten wymiar jest dla tych, którzy żyją dualnością nie tylko w głębi, ale także powierzchownie, jest dla tych, którzy rozróżniają, ale nie separują (czasoprzestrzeń jest pojedynczą rzeczywistością). I tak, jeśli wykonamy półobrót kręgów, które widzimy na grafice, krąg Adama stanie się kręgiem Ewy i odwrotnie, podczas gdy krąg Lilith stanie się kręgiem Szatana i odwrotnie, ponieważ w zasadzie są tym samym, jedno cieniem drugiego (zawsze pozostają dwa bieguny, dwoistość). Ktokolwiek płynie w świadomości, wie, jak odróżnić ewolucję energii i cech, wie, jak spotkać Cień.

W Przestrzeni mężczyzna jest ograniczony, podczas gdy kobieta jest nieskończona (Ewa jest bramą do Szatana). Po osiągnięciu nieskończonego wymiaru Czasu Szatan staje się pasażerem, a Lilith okazuje się Wieczna. Z tego powodu ciało jest materialnym odbiciem częstotliwości duszy, Bóg i Szatan to odmienne stany świadomości płynące w różnych kierunkach, ale w istocie to ten sam Byt-Nie-Byt. Myślimy, ale możesz też myśleć, że to my myślimy (Ego patrzy, ale też Ego patrzy na siebie).

Wierzymy, że poszukiwania Lilith na poziomie psychoanalitycznym są fundamentalne, bo ona jest łonem duszy, ruchem wszystkiego, co płynie, Świetlistym Yin.

LILITH  

Jej imię wywodzi się od słowa „lilitu”, co oznacza „noc”, pojawiła się wśród Sumerów 3000 lat temu. Jest to starożytny duch, którego kult ma bardzo głębokie korzenie. Lilith nie jest zwykłym demonem, ale bardzo starożytną Boginią, ukrytą twarzą seksualności Potrójnej Bogini, której obawiają się wszystkie religie patriarchalne. Jej zmysłowy i namiętny akcent oznacza, że ​​nie jest to ani Biała, ani Czarna magia, ale Czerwona, jedyna w swoim rodzaju. W religii Mezopotamii Lilith jest żeńskim demonem kojarzonym z burzą już od trzeciego tysiąclecia pne. Później została przejęta przez mitologię żydowską, która mogła zaczerpnąć od Babilończyków wraz z innymi kultami i mitami podczas wygnania babilońskiego, ponieważ jest bardzo popularna tylko w ich folklorze i literaturze, ale nie w świętych tekstach. Jedynym miejscem w Biblii, w którym pojawia się imię Lilith, jest Izajasz 34,14, ale współczesne Biblie widzą w tym iminiu sowę, podczas gdy termin ten mówi o nocnym widmie:

„Zdziczałe psy spotkają się z hienami,

i kozły (satyry) będą się przyzywać wzajemnie;

co więcej, tam Lilit (nocny duch) przycupnie

i znajdzie sobie zacisze na spoczynek.”

Ten fragment opisuje skopiowaną z mitu sumeryjsko-akadyjskiego identyczną sytuację jak ta, ktòra miała miejsce między boginią Inanną a Gilgameszem, o której będzie mowa później.

POCHODZENIE  POCHODZENIA

Na poziomie psychoanalitycznym w Lilith znajdujemy macicę, łono, psychiczne Yin, które miało być wcielone w postacie kobiece, potrzebne ludziom do prokreacji ich wewnętrznego świata. Ten kult Lilith wywodzi się z ludzkiej potrzeby uwielbienia okultystycznej tajemnicy zarówno matki, seksu, jak i kobiety w ogóle, a nie z judeochrześcijańskiej dezinformacji, która rozpowszechniła całkowicie zniekształconą ideę Lilith, idealnej do gatunku horroru.

Istnieją co najmniej trzy wcześniejsze tradycje, do których może odnosić się postać żydowskiej Lilith: jedna związana z demonem spustoszenia i miażdżącej „lilith”, w innej, bardziej niż demonem, Lilith jest bóstwem ludów akadyjskich, gdzie słowo „Lil-itu oznacza „Pani Powietrza”, u Sumeròw Lilith jest bóstwem, które nazywano Ninlil. W starożytnym Iraku wiatr południowy kojarzony był z agresją przynoszoną przez południowe burze piaskowe i w ogóle z chorobami, które ta Bogini przyniosła wraz z burzami. Wreszcie najszlachetniejsza z pochodzenia jest Isztar czyli Astarte, Bogini Matka kultu kobiecości, której sami Żydzi oddawali cześć na początku swojej historii, o czym świadczy Biblia.

Poza tymi popularnymi tradycjami interesuje nas nieświadomy sposób, w jaki ludzie poznają lub uwielbiają tę enigmatyczną kobiecą postać (ostatecznie jest ona tajemnicą kobiety oraz Yin lub naszego psychologicznego transcendentalnego wymiaru, echem pustki, która wypełnia wszystko, Yoni lub świętego sromu).

INANNA CZY LILITH?

W mitologii sumeryjsko-akadyjskiej istnieje opowieść o Drzewie Huluppu, a jej bohaterami są Inanna i Gilgameš. Nie zapominajmy, że wiele z tych historii powtarza się w biblijnej Księdze Rodzaju. Inanna znajduje nad brzegiem Eufratu drzewo Huluppu, które zostało wyrwane z korzeniami przez erozję wodną, ​​zabiera je ze sobą, aby zasadzić je w swoim ogrodzie z zamiarem wykorzystania drewna do wykonania tronu i łoża. Ale po dziesięciu latach, gdy drzewo urosło, nie można go było użyć, ponieważ wąż, którego nie można zaczarować, zagnieździł się w korzeniach drzewa Huluppu.

Ptak Anzû (demon) umieścił swoje młode wśród gałęzi drzewa, a ciemna dziewica Lilith zbudowała swój dom w pniu. Gilgameš, rodzący się bohater, obdarzony niezwykłą siłą, uderza węża między korzeniami, ptak Anzû ucieka z młodymi w kierunku gór, a Lilith, w stronę dzikich miejsc.

W Biblii znajdujemy tę samą relację w Księdze Izajasza 34,14-15, gdzie jest napisane:

„Zdziczałe psy spotkają się z hienami,

i kozły (satyry) będą się przyzywać wzajemnie; 

co więcej, tam Lilit (nocny duch) przycupnie

i znajdzie sobie zacisze na spoczynek.

Tam się wąż gnieździć będzie i znosić jaja, 

wysiadywać młode i zgarniać je pod swòj cień.

Tam i sępy się zlecą, 

nie będą patrzeć szukając jeden drugiego.”

W ten sposób prawdopodobnie narodziła się legenda o Lilith, ktòra z demonem uciekła porzucając bohatera Gilgameša; w transpozycji to Lilith porzuciła Adama i odeszła z Szatanem. W tej opowieści termin używany dla Lilith to „ki-sikil-lil-la” - Dziewica Powietrza lub „czyste miejsce powietrza” lub „czyste miejsce ducha”, termin, który wielu łączyło z akadyjskimi Lilu podczas gdy w języku sumeryjskim jest to Lilla.

Na zdjęciu widzimy paleo-babilońską terakotę przedstawiającą nagie bóstwo ze skrzydłami, z pazurami zamiast stóp i otoczone przez dwie sowy. Dla wielu to zdjęcie to Lilith, ale ma ono wszystkie cechy sumeryjskiej bogini Ereškigal (siostry Innany ), ktòra była boginią podziemi. Panowała nad demonami i piekielnymi stworzeniami.

12 ARCHETYPOWYCH ZWIERZĄT W LILITH

Prorok Izajasz w biblijnym rozdziale 34, parafrazując tekst sumeryjskiej legendy o Gilgameszu, opisuje miejsce zagłady niewiernych jako prawdziwe piekło:

„Potoki Edomu obròcą się w smołę, 

a proch jego w siarkę;

ziemia jego stanie się smołą płonącą.

Nie zgaśnie ni w nocy, ni w dzień,

jej dym wznosić się będzie ciągle.

Kraj pozostanie opustoszały z pokolenia w pokolenie,

po wieki wiekòw nikt go nie przemierzy.” (Izajasza 34,9-10)

W tym piekle wspomnianych jest 12 zwierząt: wół, cielę, byk, pelikan, jeżozwierz, puchacz, kruk, żbik, hiena, satyry (kozły), wąż, sępy (lista zwierząt jest odrobinę ròżna w ròżnych tłumaczeniach). Wszystkie te zwierzęta były szeroko czczone we wcześniejszych religiach pogańskich i nie miały wówczas żadnych negatywnych konotacji:

- Wół: znak dobrobytu dzięki męstwu i ciężkiej pracy

- Cielę: symbol płodności, obfitości, energii

- Byk: postrzegany jako symbol niezwyciężonej siły, poświęcenia, altruizmu, a także kojarzony z kultami rolniczymi, symbolizujący męską postać jako początek zapłodnienia

- Pelikan: symbol pobożności, miłości i miłosierdzia względem innych; może reprezentować człowieka poświęconego rodzinie, który karmi swoje dzieci własnym ciałem (jak Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy)

- Jeżozwierz: jest symbolem siły w obliczu niebezpieczeństw, ponieważ zamyka się, podnosząc kolce, aby bronić się przed atakiem

- Puchacz: symbol mądrości, wiedzy przodków, ale ze względu na swój nocny tryb życia nabrał w kulturze popularnej negatywnych znaczeń związanych z ciemnością, diabłem, śmiercią

- Kruk: symbolizuje przejście od ignorancji do wiedzy, od życia do śmierci, od zła do dobra, od nocy do dnia

- Żbik: będąc stworzeniem księżycowym, jest symbolem wilgoci, kobiecości, ziemi, nocy w przeciwieństwie do męskości, słońca; elegancki, zmysłowy, falisty, inteligentny, tajemniczy, udomowiony i dziki; ambiwalentny i nieuchwytny

- Hiena: symbol kogoś, kto jest gotowy uderzyć w momencie największej słabości przeciwnika, nie wiedząc, jak otwarcie się z nim zmierzyć

- Satyr (kozioł): uosobienie płodności i siły życiowej natury, która nie akceptuje kontroli, dlatego jest symbolem pożądania i rozwiązłości

- Wąż: bardzo starożytny symbol, związany z ruchami podłoża, z ukrytymi ruchami, które powodują wewnętrzną zmianę, aurę energii, która zmienia kształt, aż osiągnie nieśmiertelność

- Sęp: symbol śmierci, oczyszczenia i odrodzenia; dzięki tym, którzy zjadali zmarłych, nie szerzyły się plagi 

Chcąc trochę poszybować wyobraźnią, moglibyśmy powiedzieć, że te 12 bestii to Apostołowie Lilith, czyli jej demoniczne zastępy, o których porozmawiamy w swoim czasie.

BOŻE TRIADY

We wszystkich starożytnych kulturach znajdujemy klasyczną triadę (nazywamy ją Trójcą). Jest tak również w przypadku mitologii Mezopotamii, gdzie Lilu jest męskim demonem, Lilith żeńskim, a Ardat Lili młodą córką. Wiązanie Lilith z puchaczem lub sową tłumaczy fakt, że te dwa ptaki są ptakami drapieżnymi i prowadzą nocny tryb życia, to samo można powiedzieć o skrzydłach nietoperza, innego zwierzęcia, które zawsze prowadzi nocny tryb życia. Wąż, który ją otacza, to wymiar męski, później zidentyfikowany w mitologii judeochrześcijańskiej jako Szatan. 

W mitologii babilońskiej istnieją trzy klasy złych duchów:

- Diabły - mają taką samą naturę jak bogowie i wywołują burze i choroby

- Duchy - dusze zmarłych, które błąkają się po ziemi nie znajdując spokoju

- Demony - pół ludzkie, pół boskie istoty

LILITH I SEKSUALNOŚĆ

Nieodparta cecha kobiecego wdzięku, za który ceniona jest Lilith, z pewnością ma swój początek w utożsamianiu jej z sumeryjską boginią Inanną, znaną Żydom za pośrednictwem syryjskiej Astarte, dla której czci praktykowano tak zwaną świętą prostytucję. Kananejska Asheráh, była początkowo czczona jako bogini przez samych Żydów. To właśnie w tym fragmencie, w zakazie nałożonym na adorację kobiecego bóstwa, możemy odczytać w Lilith komponent zbuntowanej kobiecości, gdzie obrazy piękna, płodności i kobiecości łączą się, by ożywić postać znaną do tej pory tylko jako symbol śmierci i zniszczenia.

Kiedy w Biblii napomina się, aby nie podążać za wężem, starano się nie promować i zakazać świętej prostytucji w świątyniach, ponieważ wąż był symbolem świętej prostytutki. 

Główną motywacją, która dała początek praktykowaniu sakralnej formy prostytucji, była próba magazynowania energii życiowej: w świątyni wierni jednoczyli się cieleśnie z kapłanką, celebrując swoim zjednoczeniem obrzęd ku czci Bogini miłości (Isztar, Afrodyta i inne podobne im bóstwa miłości). Ta forma propagowania energii poprzez stosunek seksualny pozostała żywa w niektórych obrzędach i uroczystościach kultu Lilith.

LILITH W FOLKLORZE ŻYDOWSKIM 

Biblijna opowieść o stworzeniu ludzkości podkreśla równość i współistotność mężczyzny i kobiety. Bóg stwarza człowieka na swój obraz, a więc mężczyznę i kobietę (jest to świat dualny). 

W niektórych wersjach żydowskiej mitologii biblijnej Lilith jest pierwszą żoną Adama. Została zrobiona z gliny w tym samym czasie co Adam i była mu równa (nie zrobiona z jego żebra, więc nie była podporządkowana jak Ewa). To uczyniło ją wolną, nieposłuszną i niezależną. Według mitologii żydowskiej, Talmudu babilońskiego, Zoharu i alfabetu Ben Siry, Lilith odmówiła posłuszeństwa Adamowi, ustanawiając w ten sposób archetypowy przykład dla późniejszych feministek. Taka postawa Lilith sprawiła, że ​​Adam jej nie chciał, kłócili się o wszystko, tak że Lilith w końcu uciekła z Edenu i wolała zamieszkać razem z demonami w pobliżu Morza Czerwonego. To zakończenie średniowiecznej opowieści wyjaśnia, dlaczego hipotetycznej pierwszej towarzyszce Adama nadano imię starożytnego mezopotamskiego demona, którego pamięć przekazał Talmud babiloński.

Bóg postanowił ją ukarać zabijając jej dzieci, ale Lilith nie dała się zastraszyć, porzuciła Eden i wybrała Wygnanie. Średniowieczne legendy głosiły, że wszystkie czarownice wywodzą się od Lilith. Błędna interpretacja dokonana przez ówczesną kulturę historyczną jawnie zdominowaną przez mężczyzn uczyniła z niej „demona” tylko dlatego, że pozwoliła sobie na luksus odrzucania zalotników i nieposłuszeństwa wobec prostego faktu bycia kobietą. Postawiła na posiadanie prawa do myślenia i decydowania o sobie.

ARCHETYP LILITH, TEJ INNEJ EWY

  Tradycja żydowska (po zaczerpnięciu z tradycji sumeryjskiej) opowiada, że po tym jak Bóg stworzył Adama, zdał sobie sprawę z tego, iż pierwszy człowiek cierpiał z powodu samotności. Postanowił więc postawić u jego boku stworzenie płci żeńskiej. Tak stworzył Lilith, dziwną kobietę o czerwonych, kręconych włosach i niebieskiej skórze. Miała być ona poddana Adamowi. Niestety, nie wszystko poszło po myśli Stwòrcy...Lilith natychmiast okazała się niezależna i wymagała, by mężczyzna dostosował się do jej woli. Z Lilith Adam nie tylko był samotny, ale zrozumiał także czym jest samotność: opuszczeniem przez Lilith zmęczonej jego męską dominacją i patrialchalnymi zakazami Boga. Lilith uciekła z Raju. Jest ona archetypem kobiety wolnej, potrafiącej podjąć decyzję na własną rękę, niezależnej, dalekiej od uległości. Lilith uciekła nad Morze Czerwone, gdzie stała się kochanką demonòw; jest to symbol okresu zamieszania, upadku, ktòrym często kobieta płaci za swoje wyzwolenie i emancypację.

  Adam poskarżył się Bogu, który posłał aniołów, aby zabrali Lilith z powrotem do nieba, ale nie mogli tego zrobić, bo miała ona teraz skrzydła do lotu, ogon ryby, aby pływać w morzu i pazury do obrony przed dzikimi zwierzętami: symbol obrazu kobiety "pełnej", zdefiniowanej.

  Po tej katastrofie Bóg stworzył Ewę, pierwszą kobietę z mężczyzny, na miarę mężczyzny i dla mężczyzny. Ale mimo to, że Ewa była przy Adamie, on zawsze marzył o Lilith, symbolu transgresji, która mieszka w każdym z nas: sen zakazany, ponieważ Lilith, choć była bardziej transgresywna, była też bardziej boska, gdyż nie zjadła owocu z zakazanego drzewa.

  Lilith jest prototypem archetypu węża Edenu. Ona, dla dobra sprawy (jej własnej indywidualności), wyrzekła się ludzkiej miłości i macierzyństwa. Demony nie usatysfakcjonowały jej jednak, więc udała się na pustynię w poszukiwaniu prawdziwego Adama, ktòry potrafiłby ją zrozumieć, nie pragnąc zamknąć jej w jakimś ogrodzie, który potrafiłby ją kochać na ogromnych przestrzeniach pustynnych. Od tamtego czasu zaczęła wędrować po pustyniach, pojawiając się tu i tam pod postacią sowy. Mit głosił, że mogła spowodować śmierć niemowląt we śnie (symbol wyrzeczenia się przez kobietę macierzyństwa, przeżywanie jednej tylko części naszej psychiki, ktòrej Lilith jest kształtem lub wzorem) i wykorzystywać mężczyzn, w ktòrych się zakochała (archetyp kobiety - wampira, igrającej z mężczyznami dla zemsty; brak tu na poziomie psychologicznym archetypu Adama, prawdziwego mężczyzny, dla utrzymania psychologicznej ròwnowagi). I tak Lilith jest uważana za pożądliwego demona, ktòremu trudno się oprzeć .... Ale mówi się też, że gdy Lilith znajdzie prawdziwego mężczyznę, który uszanuje jej wolność, wòwczas ona nie będzie czuła zagrożenia i konieczności obrony, więc wolna będzie kochać go miłością, o ktòrą nawet w niebiańskim raju trudno. Wspaniały archetyp: demon stara się być kochanym za to, kim jest, bez udawania, bez ukrywania !!!

W blasku Ciemności

nawet śmierć jest w tobie zakochana

i nie śmie cię dotknąć, żeby cię nie stracić.

Ty, skrzydlaty i pachnący Demonie Nocy,

pozwól mi pić z kielicha twego łona,

gdzie urodziłem się i gdzie zostanę pochowany,

ponieważ twój Srom jest kolebką, w której nasienie budzi się do życia.

Sprowadź mnie z powrotem do Otchłani, z której zostałem wzięty.

LILITH W KABALE

Lilith jest wymieniona jako jedna z Qliphothòw, odpowiadająca Sefirotowi Malkuth w kabalistycznym Drzewie Życia, który odpowiada światu materialnemu i wszystkim jego przyjemnościom; jest ostatecznym uwodzicielem i może prowadzić tylko do materializmu i powierzchownej miłości do ciała (bez żadnego zainteresowania duszą) niezrównoważonej przez duchowość wyższych sfer. To prowadzi w rezultacie do zejścia do świadomości zwierzęcej. Dlatego należy znaleźć równowagę między Malkuth i Kether, aby ustalić porządek i harmonię. Wydaje nam się, że większość ludzi, których spotykamy na ulicach, jest skamieniała umiłowaniem materii, czysto fizycznych przyjemności. I to właśnie jest opisane w pierwszym trójkącie Drzewa Śmierci. Jeśli spojrzymy na Sefiroty, Lilith ze świata Malkuth wpływa bezpośrednio na pozostałe 3 wyższe Sefiroty (pierwszy ziemski trójkąt). Przyjrzymy się każdemu z nich oraz wpływom lub przepływom energii...

LILITH Z NAAMAH

Lilith ma 3 siostry (Naamah, Agrat bat Mahlat i Eisheth Zenunim), jednak Lilith jest najpiękniejsza również dlatego, że jest najmłodsza z całej czwórki. W sferze Malkuth (królestwo) Lilith staje się Cieniem, Qolipotem lub źródłem energii zablokowanej lub zakłóconej, wpływa na swoją siostrę Naamah, która jest czarodziejką, łowczynią i uległą. Jest to aspekt materialny i namiętny, który odurza wszystkie nasze emocje i uczucia bez żadnego związku z rozumem, przez co tracimy królestwo (Malkuth), czyli panowanie nad sobą. Wszyscy ludzie, na przykład, kiedy się zakochują, padają ofiarą Naamah, więc nie myślą, kierują się dzikimi instynktami, schodzą do czysto zwierzęcego poziomu. Na tym poziomie wszystko jest pasją, namiętnością do materii.

LILITH Z GAMALIELEM

Gamaliel blokuje i oddziałuje na Sefirot Yesod (fundamenta), który jest w nas narządami płciowymi; symbolicznie jest naszym sposobem odnoszenia się do innych, nawiązywania relacji. W świecie snów Lilith popada w najbardziej niepokojące fantazje seksualne (sny o charakterze homoseksualnym, orgie, sny, gdzie jesteśmy gwałceni lub sami jesteśmy gwałcicielami i inne praktyki, o których na jawie nigdy byśmy nie pomyśleli). Tutaj Lilith uderza w fundamenty ego, wprowadza je w nieład, w stan niebezpieczeństwa. Znajdujemy się w sferze księżycowej, dlatego działa zarówno w snach, jak i w ukrywanych fantazjach. Gamaliel jest panem zarówno sukkubów (demonów żeńskich), jak i inkubów (demonów męskich) królestwa snów.

LILITH Z AARAB-ZARAQ

Znajdujemy się w energetycznej sferze Netzach (zwycięstwo), gdzie siła niekontrolowanej namiętności blokuje energię woli; jest to siła Czarnej Wenus, gdy mamy tendencję do przeżywania tysiąca doświadczeń bez ich zakończenia, gubimy się w akcji mają tysiąc marzeń i żadne się nie spełnia. Jest to także tendencja do posiadania wielu kochanków, ale nie kochania żadnego; czasem ma się przyjemność zdradzać, oszukiwać, bawić uczuciami innych, stąd ciągłe niepowodzenia i rozczarowania (nigdy zwycięstwo, które jest znaczeniem Netzach). To ścieżka obsesji, męka Kochanka. Przeżywa się doświadczenia bez przerwy, tworzy zbiór wszelkiego rodzaju doświadczeń, ale z doświadczeń nie można się niczego nauczyć, ponieważ przeżywa się je tylko powierzchownie, bez powodu.

LILITH Z SAMAELEM

Jest to jedna z najniebezpieczniejszych przyjemności na wewnętrznej ścieżce duszy, ponieważ Samael jest trucizną Boga, wpływa na Sefirot Hod (splendor), a jest umiłowaniem wiedzy, ale bez mądrości, bez idei, bez zniżania się do prawdziwego planu, stąd są to teorie bez praktyki, pewniki wypływające z preferencji, Gnoza bez myśli, dyktowana pasjami. Samael objawia się jako tak bardzo świetlany intelekt (Hod = lśniący), że oślepia i blokuje osobę w działaniu; jest określany jako Czarna Wola, ponieważ ostatecznie brakuje jej determinacji, konkretności, stabilności. Tylko słowa pozbawione czynów.

APOLOGIA  LILITH

Adam poprosił Boga, aby sprowadził Lilith z powrotem, więc trzech Aniołów, Senoy, Sansenoy i Semangelof, zostało wysłanych na jej poszukiwanie. Kiedy trzej Aniołowie ją odnaleźli i kazali jej wrócić, grożąc śmiercią, odpowiedziała ku ich zdumieniu:

"To nie mnie należy wybaczyć!

Jeśli już, to ja powinnam wybaczyć!

Ale nie widzę powodu do takiej łagodności,

bo po raz kolejny nosicie dumę

jak wielką tarczę,

a wasza zarozumiałość jest znacznie większa

od siły, której brakuje waszym lędźwiom

bez korzeni i bez pnia.

Wróćcie do Ojca, którego tak bardzo czcicie,

i powiedzcie Mu, że nigdy nie wrócę.

Tutaj znalazłem swoich czcicieli i tutaj wstąpię na wysokość Jego tronu,

wspinać się będę jak po drabinie,

po ciemnych grzbietach moich brązowoskrzydłych kochanków!

A kiedy będę przed Nim, słuchajcie!

Splunę bez słowa w jego poważną twarz

i na patriarchalną brodę!

Lilith nie jest już oddaną córką,

ale najgorszym demonem przez Niego samego przywołanym,

a mój los już teraz wykuwa moją wielkość na Jego nieuchronnym upadku!

A z mężczyzn zrobię sobie wycieraczkę,

by nie chcieli mnie przy sobie.

Powiedzcie Mu to i płaczcie z Nim razem."

Anioły zniknęły w lawinie żółtych piór i krzykach przypominających mewy.

"Czarne chmury pokryły całe niebo, a błękitne błyskawice rozdzierały ziemię aż do jej najgłębszego serca.

Ale nawet wtedy się nie bałam, wręcz przeciwnie! Śmiałam się głośniej niż jakikolwiek grom. Nie może bać się śmierci ten, kto już jest martwy. Ten, kto zostawił swoje przebite serce poza otchłanią, nie może wrócić. Może zajść tylko tak daleko, jak świat da mu drogę, a potem iść jeszcze dalej. Bo wtedy świat już nie wystarcza. Jedynym ograniczeniem jest ogrom piekła!"

LAMIA CZY LILITH?

W popularnej tradycji żydowskiej Lilith jest strasznym demonem, który poluje na dzieci Adama, dlatego uważa się, że poluje na niemowlęta płci męskiej. Istnieje tradycja, zgodnie z którą amulet z imionami trzech aniołów ścigających Lilith, aby sprowadzić ją z powrotem do Edenu (Senoy, Sansenoy i Semangelof), jest umieszczany na szyi noworodków płci męskiej. Jeszcze inną tradycją jest obcinanie włosòw chłopca, aby Lilith pomyślała, że ​​to dziewczynka. Doprowadziło to niektórych do utożsamiania Lilith z greckimi Lamiami: były to postacie kobiece, częściowo ludzkie, a częściowo zwierzęce, porywające dzieci lub uwodzące duchy, które wabiły młodych mężczyzn, a następnie żywiły się ich krwią i ciałem. Nazywano je także Empusami, choć mit o tych ostatnich, córkach lub sługach Hekate, miał inne pochodzenie. W średniowieczu termin ten był używany jako synonim wiedźmy. Zarówno Lamia, jak i Lilith mają swoje korzenie w Bogini Istar.

LILITH I CHRZEŚCIJAŃSTWO

Postać Lilith jest nieznana chrześcijanom. Jej tradycja nie przeszła do tekstów religijnych. W Biblii tylko Izajasz wspomina ją jednokrotnie, ale termin Lilith tłumaczony jest jako „Sowa”, a więc ukryta w ciemnościach nocy lub niewiedzy. W oficjalnym tłumaczeniu biblijnym kościoła anglikańskiego (słynna Biblia Króla Jakuba) Lilith została przetłumaczona jako „skrzecząca sowa”.

Jest to najwyraźniej próba oddania ponurej atmosfery biblijnego przejazdu poprzez wybór zwierzęcego porównania, choć trudnego do przetłumaczenia z języka hebrajskiego, takiego jak sowa, „yanšup”; to prawdopodobnie ptak wodny, dlatego niektórzy malują go jako smoka lub „ qippoz”, dokładniej węża. 

Ktoś zauważył, że Lilith wydaje się być pogańską korespondentką Madonny, ale podczas gdy Dziewica Maryja zmiażdży węża i zdominuje go, Lilith jest przez niego prawie nieświadomie przyciągana i jest przez niego osaczona, choć jednakowo go zdominuje, ale z miłością i nie z nienawiścią, niemal w konspiracji w odkrywaniu tajemnic ludzkiej natury.

LILITH ROZDROŻEM

W wielu starożytnych mitach wyraźnie widać przejście z epoki matriarchalnej do patriarchalnej. Pamiętamy na przykład, że Tiamat i Marduk rzucili się na siebie, rozpoczynając walkę, aż Marduk zabił Boginię Tiamat. Nawet bogowie Olimpu podporządkowują sobie kobiety. To samo widać w micie o Lilith, utracie prymatu kobiet w strukturach społecznych paleolitu i neolitu; moc patriarchalna, oparta na uznaniu ograniczonej instytucji rodziny i genealogii, działała na rzecz demonizacji siły kobiecej. W ten sposób w Lilith zdemonizowano to, co było jej pierwotną siłą: seks i kobieca wolność.

A zatem to normalne, że przed Lilith odczuwa się strach i się jej unika: jej ciało, jak ciało każdej kobiety, jest bronią, jeśli jest jego właścicielką i potomstwo staje się opcjonalne (bez macierzyństwa ludzkość byłaby zagrożona wyginięciem), a seksualność to otchłań, od której ludzie nie mają ucieczki. 

Wraz z upadkiem modelu patriarchalnego mit Lilith zyskuje dziś na sile, budzi się w swojej mocy wolności, jako powstanie sprzeciwu wobec ściśle męskiej logice teokratycznej. Lilith to nie tylko rezultat tysiącleci, w których panowała dwoista logika, ale także wyzwolenie, w którym kobieta nie musi już być tylko roztropną dziewicą, wzorową żoną i wszechstronną matką, ale która może być także nie-matką, istotą niezależną, ktòrej nikt za to nie osądzi.

FAUST: 

Kim ona jest?

MEFISTOFELES: 

To jest Lilith...

FAUST: 

Kto?

MEFISTOFELES:

Pierwsza żona Adama.

Uważaj na jej piękne włosy,

Na ten splendor, który ją tylko ubiera.

Pozwól, by uwiązała nimi młodzieńca,

I trochę to potrwa, zanim go uwolni.

- W Fauście Goethego Lilith pojawia się  w Noc Walpurgii -

Bóg został sam; tak, jak zdarza się to wielu, nie oparł się pokusie i wziął sobie kochankę; wiesz kogo? Ją, Lilìt, diablicę, to był bezprecedensowy skandal.

- Primo Levi - historia Lilìt, osadzona w obozie zagłady -

MOC SEKSU W LILITH

Najbardziej traumatyzowani są właśnie ci, którzy najbardziej temu zaprzeczają. Seks jest atawistyczną siłą, która ma największy wpływ na nasze życie, a jednak to dzięki seksowi życie może być generowane, konserwowane i zachowywane w czasie. Na poziomie materii seks jest najpotężniejszym źródłem energii w naturze ludzkiej. Lilith jest Cieniem, który otacza nas w tym wymiarze;  w Drzewie Życia jest na dole, w pierwszym Sefirocie, tak jak pierwsza Czakra jest w narządach płciowych.

Lilith jest bramą do świata materialnego, ale także na poziomie duchowym, jeśli nie pogodzimy się z seksualnością, nasza sfera emocjonalna zawsze będzie skażona, a Lilith ma obowiązek obudzić nas przez najbardziej cielesne i przerażające namiętności. To nie przypadek, że cykl księżycowy łączy się z krwią menstruacyjną, a krew z rytuałem wampiryzmu, z byciem trupem za życia. Krew menstruacyjna jest martwa (niepłodne jajo), podobnie jak duchowa krew martwej duszy. Podróż Lilith prowadzi nas do ożywienia tej krwi poprzez pasję i miłość. W Lilith seks musi powrócić do bycia boskim, świętym, dozwolonym, wolnym od fałszywych zobowiązań, od biurokratycznych łańcuchów, od fałszywych politycznych lub religijnych przysiąg.

TANIN'IVER

Tanin'iver to hebrajskie określenie: תַנִין, „smok” + עִוֵר, „bez wzroku” i oznacza właśnie „ślepego smoka”; jest to zły kosmiczny byt ujawniony w naukach kabalistycznych. To rumak Lilith lub sama Lilith objawiona jako smok, który spala wszelkie iluzje. Smoczy ogień to pasja, która płonie, ale można ją kontrolować. Jak w wielu baśniach, jedną z najbardziej podziwianych ludzkich cech jest zdolność oswajania smoka (wystarczy pomyśleć o serialu telewizyjnym "Gra o tron", z Deneris, matką smoków, lub o kreskòwce "Jak wytresować smoka"). Smok to nikt inny jak nasze Ego. Jego ogniem jest wszechpożerający egoizm, dlatego jest uważany za mechanizm, poprzez który uruchamia się zło. Tylko Lilith wie, jak go zdominować, oswoić i dosiąść. Nie możemy walczyć z Ego; musimy je kochać, słuchać go i rozumieć.

LILITH, CIEMNA STRONA KOBIECOŚCI

W podwójnym świecie, takim jak nasz, zawsze musi istnieć biegunowość, więc jeśli istnieje męski Bóg, musi koniecznie istnieć Bogini Żeńska, jeśli jest zima, będzie wiosna, jeśli jest zachód słońca, będzie wschód słońca. W każdym systemie (politycznym, religijnym, społecznym, rodzinnym, przyjacielskim itp.), w którym nie ma przeciwieństwa, prędzej czy później brak równowagi w postaci braku konfrontacji doprowadzi do poważnej traumy. Oto uderzający przykład: Kościół katolicki jest instytucją fallokratyczną (fallo=penis, czyli rządzony tylko przez mężczyzn, kobiety nie mają boskiej mocy). Papież bez Papieżycy to jak mąż bez żony. Na poziomie teologicznym musiano więc ubóstwić Maryję, a nawet uczynić Ją Dziewicą, aby mieć przynajmniej jedną kobietę, do której można się zwrócić bez obawy przed grzechem, kobietę bez skazy, kobietę, którą można kochać, nie będąc w stanie jej zepsuć, jedną dla wszystkich.

Eugen Dreweman, jeden z największych teologów ostatnich kilkudziesięciu lat, po mistrzowsku opisał tę ciemną kobiecą stronę Kościoła, mówiąc: „Często ci, którzy wstępują do seminarium, aby zostać księdzem, robią to nie dla powołania, ale dla bezpieczeństwa, jakie aparat kościelny daje słabej i niepewnej osobowości. W szczególności kleryk często ma nierozwiązane konflikty związane z seksualnością, przywiązaniem do matki, nieumiejętnością kierowania swymi impulsami. Duchowny widzi w Kościele coś w rodzaju macicy lub łona, które powinno go chronić przed wciąż otwartą kwestią seksualną: poprzez ślub czystości i posłuszeństwa kleryk łudzi się, że może przezwyciężyć swój problem bez konieczności zajmowania się nim.” I faktycznie, aby nie zwariować, po prostu musi przeżyć w ukryciu najbardziej rozdzierające impulsy (wystarczy pomyśleć o coraz bardziej rozpowszechnionym zjawisku pedofilii).

Ta ciemna strona nazywa się "ciemnym księżycem Lilith (to samo dotyczy mężczyzn, którzy muszą potajemnie szukać prostytutek lub kobiet, które muszą potajemnie mieć kochanków). Istnieje cała ścieżka lub inicjacja, aby uwolnić się od tego Cienia, ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy wejdziemy w kontakt z Lilith, aby zawrzeć z nią pokój.

KSIĘŻYC LILITH

Ubywający księżyc Lilith lub „Cross Moon” jest z pewnością symbolem Lilith. Reprezentuje Ścieżkę, która prowadzi do Czarnego Księżyca (księżyca w nowiu). Ta Ścieżka w Czarnej Zasłonie nazywana jest Ścieżką Czarnego Księżyca. Reprezentuje 4 Kroki, a następnie 4 Wtajemniczenia, które zaczynają się od bycia pomocnikiem, następnie akolitą, potem służebnikiem i wreszcie kapłanem. Podobnie jak w symbolu kobiecości, Księżyc rodzi lub zapuszcza korzenie pod krzyżem, który jest symbolem siły, poświęcenia, bólu, opuszczenia lub śmierci, która sprzyja odrodzeniu się przyszłego Księżyca. Lilith to ciemna strona kobiecości w każdym z nas (mężczyznach i kobietach). Wszyscy ludzie, którzy są albo zbyt chorobliwie uzależnieni od seksu, albo zbyt sztywni, bo się go boją, a nawet są nim zniesmaczeni, znajdują się w mocy tego półcienia Lilith. Ona jest ukrytą stroną seksu, przyjemności, ale też niekontrolowanych namiętności i siły, która z nich płynie. W kartomancji i astrologii Lilith wskazuje Czarny Księżyc. Mówiąc ściślej, Lilith i Black Moon mają to samo znaczenie symboliczne, odnoszące się do nieświadomej i buntowniczej mocy kobiecej emancypacji.

TANINSAMA

Tanin po hebrajsku oznacza „smoka”, a Sama „ truciznę”, więc jest to trucizna smoka. Wcześniej wyjaśniliśmy w jaki sposób Lilith wpływa na energie Samaela (na Truciznę Boga), ale czasami zakochuje się i zostaje uwięziona w Truciźnie Boga. Czasami dwoje toksycznych ludzi zakochuje się w sobie i nie może się rozejść, ponieważ łączy ich tylko ta boska część, którą oferuje partner i od ktòrej zależne jest dobre samopoczucie. Innymi słowy trucizna jednego zabija w drugim tę najsilniejszą złą część i nie ma znaczenia, czy zabija też całą resztę (to jest jak alkohol - trucizna, która zabija robaki w jelitach, ale niszczy także wątrobę, ale pijemy tylko ze względu na robaki, nie myśląc o wątrobie).

Te związki są wypaczone, patologiczne, psychotyczne i złe, ponieważ tworzą wir, który wysysa duszę z zaangażowanych ludzi. Dzieje się tak również z brudnymi pieniędzmi: musimy wykonać brudną robotę, aby mieć te zaoferowane w dużych ilościach pieniądze. To jest związek Lilith i Samaela, dwóch trucizn, które odurzają się nawzajem, ale także zabijają nawzajem słodko i powoli.

PIECZĘĆ LILITH

Pieczęć ta stała się bardzo popularna i sławna, ale nie ma starożytnych korzeni, wydaje się raczej, że jest bardzo nowoczesnym tworem stworzonym do merchandisingu (naszyjniki, pierścionki, grafika, tatuaże) ze względu na duże zapotrzebowanie na przedmioty i gadżety, które miałyby do czynienia z Lilith, biorąc pod uwagę jej powszechną popularność w Internecie, związaną z siłą wyzwolenia kobiet w dzisiejszych czasach. To prosty symbol; 3 litery imienia Lilith bez samogłosek z krzyżykiem nad każdą literą. Pierwsza i trzecia litera to „LT”, które odzwierciedlają siebie nawzajem (Yin i Yang), podczas gdy w środku przecina je cisza litery „H”.

Pieczęć jest matematycznym środkiem, dzięki któremu możemy utrwalić pragnienie lub abstrakcyjną myśl w siłach świadomości (nazywa się to geometrią); podczas gdy umysł ze swej natury ma tendencję do wędrowania w Ego, pieczęć osadza go i utrwala jako pomost między nieświadomością i świadomym umysłem.

AZ - JEH 

 

Awestyjskie imię dla demona Az-Jeh lub Jahi oznacza „sprośność” zaratusztrianizmu. Jako istota hipostatyczna, Jahi jest różnie interpretowana: jako „prostytutka”, „libertynka”, „kurtyzana” i „ta, ktòra prowadzi rozwiązłe życie”. Jest kojarzona z Lilith, ponieważ jest nie tylko kobietą wyemancypowaną, ale także wewnętrznie niezależną, co pozwala jej być konfrontacją, kontrastem, otwartym dialogiem i drogą do oświecenia. Pojawia się jako żona Angry, złej i niszczycielskiej istoty duchowej, przeciwnika Mainyu, świętego ducha dobra, który prowadzi anioły. Należy jednak mieć na uwadze i to bardzo wyraźnie, że teologia Zaratustry nie jest „dualistyczna” w ścisłym tego słowa znaczeniu, gdyż każdy duch należy do absolutnej Jedności i swobodnie decyduje, którą drogą podążać. Trochę tak, jak w nas - istnieją zarówno dobre, jak i złe instynkty, dni, w których chcemy dać z siebie wszystko i dni, w których kusi nas zniszczenie wszystkiego, co stworzyliśmy.

Twoje skrzydła jak twoje nogi,

otworzą się tak samo dla wolnych jak i tępych;

wolni nauczą się latać i poznają twoje serce,

tępi pozostaną więźniami twojego łona,

gdzie siejesz panikę i terror.

LILIUM 

Po łacinie Lilium to bardzo dobrze nam znany kwiat: lilia. Czy to nie dziwne, że lilia symbolizuje czystość i jest często kojarzona z Madonną, razem z kwiatem róży? Lilium jest połączone zarówno z Lilith, jak i z Madonną w asonansach i rdzeniu tego słowa, ponieważ oba reprezentują, choć na różne sposoby, kobietę w jej boskości. Wiele rzeźb, w różnych kulturach, ma kształt otwartych lilii, które również nawiązują do otwierającej się pochwy, by wydać na świat zapach życia. Najstarszym kultem pochwy jest kult ze wschodnich Indii, zwany Yoni, sanskrycki termin określający kobiece genitalia. Termin wskazuje na wielość znaczeń, począwszy od fizycznego znaczenia natury kobiecej, aż po alegoryczne wskazanie narodzin, miejsca spoczynku, pochodzenia, domu, płodności. Pozostaje jednak miejscem tajemniczym, jak łono kobiety, wręcz niebezpiecznym, bo śmierć duszy na poziomie psychologicznym następuje wtedy, gdy człowiek nie jest w stanie wejść do swego psychicznego łona, czyli do swej nieświadomości.

ARACHNIDIA

Jednym z ponurych aspektów nadanych Lilith jest jej zoomorficzny aspekt Matki-pająka, ponieważ w Drzewie Śmierci, jak w każdym opuszczonym miejscu, wkrótce wyrasta kurtyna pajęczyn, w której każda forma życia próbująca wydostać się z ciemności, jest zawsze uwięziona. Pajęczyna ma znaczenie symboliczne: to wszystkie te powolne, uwodzicielskie, atrakcyjne, zaraźliwe działania, które delikatnie owijają się i przyklejają do nas, aż stajemy się nieruchomi; jest tak wiele przypadków, w których wpadamy w sieć tej pasji... Wszyscy znamy ludzi, którzy łączą, wiążą, uzależniają w subtelny, a nawet czarujący sposób. Pozostajemy przywiązani do ich obietnic, marzeń, złudzeń.

Świat reklamy to nic innego jak gigantyczna sieć iluzji, po której uwielbiamy wędrować i marzyć. Z tego typu pułapkami wiążą się również najbardziej znane przekleństwa lub słowa, które nas urzekają: „Zawsze będę Cię kochać” „Nigdy Cię nie opuszczę” „Jesteś dla mnie wszystkim” „Proś o co zechcesz” .. wspinaczka po ukrytej pajęczynie, która wiąże i łączy wszystkie sfery Quelipothu; jest to wewnętrzna śmierć przez związanie i uduszenie (roztrzaskane sny). W krainie Arachnidii Lilith jest Czarnym Księżycem, ale ciemne nici pająka są ukryte wszędzie w Drzewie Czarnego Światła. W rzeczywistości to poprzez te nici Lilith będąc korzeniem Drzewa jest w stanie wpływać na wszystkie Sefiroty lub Demony (jak zobaczymy później). Ci, którzy giną w pajęczynach, zostają pochłonięci i z czasem stają się demonem zwanym Zachalim.

Podobną postać znajdujemy również we "Władcy Pierścieni", straszną Szelobę.

NEPHTHYS

Ślady Lilith odnajdujemy również w mitologii egipskiej, konkretnie w Bogini Neftydzie, zwykle towarzyszącej siostrze Izydzie w obrzędach pogrzebowych jako obrończyni mumii; była boginią podziemi i ogólnie śmierci. Jako opiekunka łoża pogrzebowego określana jest mianem „łoża życia”. 

Synkretyzmów z Lilith jest wiele w każdej kulturze, ponieważ jest ona częścią tej kobiecej istoty, która została odseparowana lub nie doceniona i która ze względu na swoją wielkość przejmuje kontrolę i buntuje się. Nawet w Egipcie powtarza się motyw przeplatania się uwodzenia i niewierności: w niektórych mitach wskazywana jest jako matka Anubisa, poczętego z Sethem lub owocu cudzołożnego związku z Ozyrysem, z którym bogini ma być połączona przez oszustwo, po przyjęciu podobieństwa do jego żony Izydy. W innej wersji winny jest Ozyrys, który popełnia na niej zbrodnię gwałtu, co powoduje silną rywalizację między nim a Sethem. Uważano, że oprócz karmienia króla, Neftyda była w stanie zaciekle uderzać i spalać swoim ognistym oddechem wrogów Korony.

MARA', LILITH BUDDYZMU

W buddyzmie Māra jest demonem, który próbował odwrócić uwagę Buddy od osiągnięcia Przebudzenia poprzez jego 3 córki, które są energiami pragnienia (w Kabale są to 3 siostry): Tanha („Tęsknota”), Arati („Nuda”) i Raga („Pasja”); następnie próbował go przestraszyć pojawieniem się dziesięciu armii potwornych istot (odpowiadających dziesięciu rodzajom przeszkód życia duchowego):

Zmysłowa przyjemność;

Frustracja;

Głòd i pragnienie;

Pożądanie;

Lenistwo;

Strach;

Wątpliwości;

Zarozumiałość i niewdzięczność;

Zarobki, nagrody, zaszczyty i sława niesprawiedliwie otrzymane.

Wywyższanie się i poniżanie innych.

Māra jest kusicielem, tym, który odwraca uwagę istot od praktyki mającej na celu wyzwolenie z Saṃsāry, czyniąc światowe życie ponętnym lub sprawiając, że to, co negatywne, wydaje się pozytywne. Reprezentuje, bardziej ogólnie, śmierć duchową, wszystko, co utrudnia drogę do Bodhi (przebudzenia). Wspòłczesny Buddyzm uznaje zarówno dosłowną, jak i psychologiczną interpretację Māry. Māra jest opisywana zarówno jako istota, która istnieje dosłownie, tak jak różne bóstwa panteonu wedyjskiego istnieją wokół Buddy, oraz jako podstawowa siła psychologiczna: metafora różnych procesów wątpliwości i pokus, które utrudniają praktykę religijną. Māra jest najbliższa Lilith w Buddyzmie.

CZARNY KSIĘŻYC

Początkowo staramy się odbijać światło innych, zadowalając ich, podążając za ideami lub pragnieniami tych, których kochamy; w ten sposób wierzymy, że nas oświecają. A tymczasem wszystko to jest grą cieni, ponieważ księżyc nie ma własnego światła, jego blask jest odbiciem słońca. To uczy nas, że musimy szukać światła, miłości, przywiązania, uznania w sobie, bez konieczności polegania na innych, i to właśnie zrobiła Lilith. 

Starożytny człowiek bał się Czarnego Księżyca, ponieważ widział, jak znika na niebie, nie wiedział dlaczego i dlatego czuł się w nocy opuszczony, samotny i w niebezpieczeństwie. 

Jung napisał: 

„Oświecenie nie polega na kontemplacji świetlistych postaci lub wizji, ale na uwidocznieniu naszej ciemności”. 

Lilith ucieleśniała tę ciemność, tę pozycję, która ucieka przed światłem słonecznym i pogrąża się w ciemności wszechświata. Nauka ukrywania się, przebywania ze sobą w samotności, oto wielka moc Czarnego Księżyca. To właśnie w charakterze Czarnego Księżyca Lilith identyfikuje się z Hekate, Królową Zaświatów.

Hekate była boginią magii i rozdroży, była potężną panią ciemności, rządziła złymi demonami, nocą, księżycem, duchami, umarłymi. Wzywali ją ci, którzy praktykowali czarną magię i nekromancję. Hekate była również kojarzona z cyklami księżycowymi, tak jak to miało miejsce w przypadku innych bóstw żeńskich: Perseide reprezentowała nów, Artemida (Diana dla łacinników) reprezentowała przybywający księżyc, Selene pełnię, a Hekate ubywający księżyc.

Wszystkie te podobieństwa znajdujemy również w Lilith, która pojawiała się z trzema siostrami i zachowywała się jak Hekate. Mówiliśmy już o tym, jak Lilith była identyfikowana z Lamią i demonami na jej usługach, służebnicami zwanymi Empusami, sługami Hekate. Ostatecznie przecież mity, podobnie jak sny, powstają w naszym nieświadomym świecie, w którym obrazy naszych snów są takie same u wszystkich ludzi, nawet jeśli pochodzimy z różnych kultur, ponieważ, jak stwierdził Jung, istnieje zbiorowa nieświadomość, która nas jednoczy.

LILITYJSKIE PRZYMIERZA 

Istnieje na świecie wiele organizacji, w których kobiety (nie mężczyźni) jednoczą się, aby odbyć tę duchową podróż przez mrok wiedzy okultystycznej, niezrozumianej, nieświadomej strony, czyli śladami Lilith. Jak zawsze, trudność tych grup polega na braku prawdziwych przewodniczek, czyli kobiet, które ukończyły podróż i stały się wolne w ciele i duchu, i które wiedzą jak prowadzić nowe członkinie. Z drugiej strony, ponieważ ścieżka obejmuje również wyzwolenie seksualne, nigdy nie brakuje cwaniakòw, którzy szukają tych kapłanek tylko po to, by zaspokoić swoje szemrane przyjemności seksualne (jak bywa również w Tantrze).

Te kongregacje Lilithian, nawet jeśli składają się wyłącznie z kobiet, potrzebują dla równowagi niektórych członków płci męskiej, którzy pełniliby pewne bardzo specyficzne role, którzy byliby prawdziwie wolnymi duchami i panami siebie oraz swoich Cieni. Są to mężczyźni z mocą Yin, którzy również znają rytmy księżyca, cykl menstruacyjny, mężczyźni, którzy zintegrowali swoją kobiecą stronę. Jak widać niedobór wielkich dusz lub oświeconych duchów sprawia, że ​​bardzo trudno jest znaleźć grupy, organizacje lub po prostu przyjazne zgromadzenia, by dzielić się tymi energetycznymi wibracjami. Dziś znalezienie dobrego guru, medium, psychologa, mistrza duchowego, wewnętrznego przewodnika to nie lada gratka.

Ale warto pamiętać, że wielkość Duszy, która poznała Światło w ciemności, wielkość prawdziwej córki Lilith polega na tym, że tak jak Lilith potrafi być ona sama,gdy sytuacja jej na towarzystwo nie pozwala. Towarzystwo staje się opcjonalne i nigdy konieczne. Z tych wszystkich powodów dzisiaj pracujemy nad sobą sami, z okazjonalną pomocą jakiejś szczególnej Duszy, bo energie, których używamy, z pewnością sprawią, że znajdziemy ją lub do siebie przyciągniemy.

AGRATH, PIEKŁO LILITH

W demonologii żydowskiej Agrath jest potężną kobietą-demonem. Agrath i jej matka Makhlath toczą nieustanną walkę z Lilith. Agrath dowodzi 18 legionami duchów i podróżuje wielkim rydwanem, podczas gdy jej matce towarzyszą 472 armie złych duchów. To właśnie to połączenie robi różnicę w walce z 480 armiami złych duchów i niszczycielskich aniołów Lilith. Agrath i Makhlath pożerają ofiary, zwłaszcza osoby samotne. Makhlath oznacza tancerkę, a imię jej córki, Agrath, oznacza pobitą lub pokonaną. Lilith, mimo że jest niekwestionowaną królową matką piekła, nie uchroniła się przed posiadaniem kobiecych wrogów gotowych przyprawić jej rogi ;-)