72 Demony Goecji

 

IMIĘ I PSEUDONIM

W dzieciństwie wszyscy przeszliśmy w taki lub inny sposòb przez fazę kpin, gdy nadawano nam (lub to my nadawaliśmy) przezwiska wyśmiewające nasze imię lub osobowość. Zwykle było to słowo, które wyróżniało jedną z naszych wad (duży nos, duże uszy, krzywe nogi...itd), ale bezsprzecznie mówiło o nas coś prawdziwego, coś, czego nie chcieliśmy zaakceptować. Są to prawdziwie diaboliczne imiona, są bardzo realne; odkrycie imienia naszego demona pomogłoby nam śmiać się z siebie i odzyskać spokój w zaakceptowaniu naszej wady lub ograniczenia.

Z jednej strony przeanalizujemy 72 imiona Boga lub źródła energii, 72 mistyczne słowa, które odpowiadają siłom wewnętrznym. Każde Imię w rzeczywistości wyraża konkretną boską energię, która informuje o „karmicznym doświadczeniu” życia osoby urodzonej pod jej wpływem. Są to energie ewolucyjne, które popychają naszą duszę w górę. Ale uwaga... każda anielska energia wyraża swoją wysoką jakość, ale także ukrywa swoje przeciwieństwo… dlatego mamy 2 przeciwne energie, które konkurują o naszą uwagę: „stróż” lub imię, które reprezentuje naszą prawdziwą istotę boskiej istoty oraz naszego osobistego „diabła” lub przezwisko: tego, który nas dzieli, który pokazuje nam najdłuższą i najbardziej krętą drogę, nawet jeśli to ta, którą kochamy najbardziej (pamiętacie drogę, którą biegnie Czerwony Kapturek? jest dłuższa niż ta, którą odbywa Wilk czy diabeł).

JAK WIELE IMION MA NIENAZWANY SZATAN?

Pamiętamy, że w sadze o Harrym Potterze nie można było nazwać złego, wymawiać imienia Voldemorta. We Władcy Pierścieni ròwnież rozsądnie było nie wymawiać imienia Saurona, aby nie przyciągać jego sił energetycznych (Nazgule). Żydzi nie chcą nazywać Boga po imieniu, ponieważ jest on tak nieskończony, że nie sposób go zawrzeć w literach, jego istota nie daje się uformować w ludzkim głosie.

Tak samo jak Bòg, Szatan nie może być zamknięty w jednej nazwie. Tak samo jak przeciwieństwo Boga, Nie - Bóg, nie może być określony tylko jedną nazwą, ponieważ tak jak Bóg (choć jest przedstawiany i reprezentowany dosłownie jako istota czy osoba), jego znaczenie wychodzi daleko poza to wyobrażenie: jest jednostką duchową, stanem umysłu, wymiarem psychicznym, sposobem postępowania, tak więc charakterystyką moralną. Wśród wielu nazw wyróżniają się w szczególności: Szatan, Lucyfer, Diabeł, Belzebub, Książę Ciemności, Książę tego świata - sformułowanie użyte przez Chrystusa, więc tym bardziej zmusza do refleksji: czy to on naprawdę rządzi światem? Prawdopodobnie tak, bo myślę, że Jezus miał rację (sumieniem zawsze początkowo rządzi chaos i nieświadomość) ...

 

PORZĄDEK W KRÓLESTWO NIEŁADU

Zgodnie z mitologią ezoteryczną demony można sklasyfikować w ramach sztywnej hierarchii, która wychodzi od najpotężniejszego i schodząc jak piramida, ktòra obejmuje wszystkie inne stopnie i hierarchie. Na przestrzeni wieków pojawiło się jednak tyle kategorii, ile kultur zamieszkujących świat. Wśród tych tradycji, wierzymy, że to Kabała daje najbardziej konkretną i precyzyjną podstawę tego, jacy są i ilu jest tych aniołów i demonów. Gnostycy, a nawet św. Paweł w Nowym Testamencie stworzyli struktury na wzór chórów anielskich (ponieważ demony to nic innego jak zbuntowane anioły). Goecja dodała magicznego akcentu, z wielką starannością organizując 72 demoniczne imiona w zgodzie z 72 imionami Boga, prawie tak, jakby były swym lustrem.

W Kabale demony są powiązane z żywiołami w 7 formach: byłyby zatem demony ognia, zamieszkałe w najodleglejszych rejonach piekła; demony powietrza, które przelatują nad ludźmi; demony ziemi, które żyją zmieszane z istotami ludzkimi; oceany i morza byłyby zamieszkane przez demony wody; za trzęsienia ziemi i erupcje byłyby odpowiedzialne podziemne demony; bardzo daleko od słońca żyły demony ciemności, a na lodowcach zamieszkały demony lodowcowe.

W ramach każdej z tych kategorii znajdują się cechy: duchy kłamliwe, zakłócające duszę, podpalające, kłótliwe, obsceniczne, złe, pożądliwe, śmiercionośne. Niektóre są dzienne, a inne nocne. Te, które atakują sny, to męskie koszmary lub żeńskie sukkuby.

----------

photo autor:
Goetia Tarot (Fabio Listrani)

BAEL

Jest jednym z dwunastu królów Piekieł. Występuje w postaci trójgłowego stwora: ropuchy, ukoronowanego człowieka i kota na ciele pająka. Symbol ropuchy to moc odnowy i trująca żądza, człowiek to pośrednik na ziemskim poziomie astralnym, symbol kota to skradanie się i instynkt, pająk to przebiegły stratega wszelkich spisków i oszustw. Bael charakteryzuje się również ochrypłym głosem i mówi się, że był demonem niewidzialności. Często mylony jest z Belialem, bo etymologicznym rdzeniem obu imion jest zawsze hebrajskie bael - el, co oznacza bożka lub fałszywego boga.

Bael, pierwotnie nazywany Baalem, był jednym z pierwszych pogańskich bożków Fenicjan, często kojarzonym z boginią Astarte, która później również stała się demonem (podobnie jak Astaroth) w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej. W Pierwszej Księdze Królewskiej jest opisana masakra wyznawców Baala dokonana przez proroka Eliasza i jego zwolenników. Eliasz, ostatni wierny Bogu Abrahama, rzucił wyzwanie i zdobył proroków boga Baala na Górze Karmel. Bael był bóstwem rolnictwa i płodności Kanaanu, ale porzucił pola. Wiele pomniejszych bóstw starożytnej Syrii i Persji nosiło imię Baal. Według Kananejczyków Baal był synem Ela, Najwyższego Boga Kanaanu. Był panem życia i rządził cyklem śmierci i odrodzenia.

AGARES

Jest pierwszym Wojewodą Wschodu, głową trzydziestu jeden legionów i pojawia się jako przystojny starzec lub przystojny mężczyzna jadący na krokodylu i trzymający na przedramieniu sokoła. Uczy języków, ratuje uciekających, zatrzymuje uciekających, powoduje trzęsienia ziemi (sprawia, że ​​duchy ziemi tańczą). Mówi się, że Agares został zamknięty w mosiężnym naczyniu i wrzucony do głębokiego jeziora. Znajduje przyjemność w nauczaniu niemoralnych wyrażeń i wulgarnych żartów. Wyjątkowe talenty Agares nadają się do celów, które nie do końca mieszczą się w sferze tego, co zwyczaje kulturowe definiują jako uczciwe. Jego imię może pochodzić od hebrajskiego rdzenia „Hāgār”, przelotny.

VASSAGO

Jest w hierarchii Szatana potężnym księciem Zaświatów; przewodzi ponad dwudziestu sześciu legionom Piekła. Jest to duch wiedzy, który pomaga odkryć przeszłość i przyszłość. Mimo wszystko jest bardzo przyjacielski i ma dobroduszną duszę. Przedstawiany jest jako starszy mężczyzna o zapadniętej twarzy, poruszający się na krokodylu, ślepy, ale obdarzony mocą jasnowidzenia. Jego oczy są wydrążone i widzą inne wymiary, ale w tym wymiarze jest ślepy. Czarownice mają zwyczaj naradzać się z Vassago, aby otrzymać od niego dar „drugiego widzenia”.

Vassago jest anielskim władcą Tarota; po cichu przywołany, ten Książę może wytworzyć impulsy i asocjacje inicjacyjne poprzez Tarot, pozwalając w ten sposób na wzrost instynktu. Vassago jest również idealny dla dobrowolnej przyszłej inicjacji, bramy do lucyferiańskiej sfery rozwoju duchowego. Vassago pojawia się w czarnym lustrze jako spowity wiatrem duch, który jest zarówno aniołem, jak i demonicznym cieniem, który ma wiele rąk i palców z pazurami. Lubi takie rzeczy jak przyjaźń, przyroda, uprzejmość, lojalność, dyskusje, rozwiązywanie zagadek, dyplomacja, łagodna muzyka klasyczna, jeziora, wyścigi konne i czytanie książek. Vassago głęboko ceni punktualność, precyzję, obywatelskie zachowanie, oświecenie poprzez gnozę.

GAMIGIN

Gamigin lub Samigina to wielki Markiz Piekła; rządzi ponad trzydziestoma legionami demonów. Gamigin jest przedstawiany jako mały koń lub osioł, który na prośbę zaklinacza zmienia kształt w człowieka. Innym razem przybiera postać antropomorficznego konia z czterema parami ramion. 

Tym, co czyni tego demona bardziej interesującym, jest fakt, że „prawdziwa” ludzka postać Samiginy jest niewątpliwie kobietą. Mimo tego, że jest dobrą nauczycielką przedmiotów humanistycznych, Samigina rzadko jest wzywana w tym celu, więc nie każdemu ujawnia się jako kobieta, a jej ochrypły głos dezorientuje i ukrywa jej prawdziwą naturę. Jedną z cech charakterystycznych tego demona jest to, że ma czarne oczy, o bardzo głębokiej ciemności. Samigina może powiedzieć przywoływaczowi o statusie tych, którzy umarli i przeszli na inny poziom egzystencji.

MARBAS

Jest opisywany jako Wielki Dziekan Piekła, rządzi trzydziestoma sześcioma legionami demonów. Odpowiada prawdziwie na ukryte lub tajemne rzeczy, powoduje i leczy choroby, daje mądrość i wiedzę w sztukach mechanicznych i może zmieniać ludzi w inne formy. Przedstawiany jest jako wielki lew, który na prośbę zaklinacza przybiera postać człowieka. Imię Marbas lub Barbas wywodzi się również od łacińskiego słowa „broda”, ciemiernik; jest to roślina używana w czarach, przede wszystkim do przywoływania demonów. Bardzo trująca roślina, zarówno do spożycia jak i do użytku zewnętrznego, bardzo trudna do dozowania. Jej stosowanie jest zdecydowanie odradzane.

VALEFOR

Valefor to Wojewoda, który włada 10 legionami. Pojawia się jako wielogłowy lew lub lew z głową ludzkiego złodzieja lub ryczącego osła. Prowadzi ludzi do kradzieży i stawia na szubienicy. Znany jest również jako „Książę Złodziei”. Jest to jedyny Demon, o którym mówi się, że pozostaje z przywoływaczem przez długi czas (w postaci Chowańca). Jeśli jest w formie astralnej, zwykle pojawia się przez lustro. Uczy sztuki manipulacji i pokazuje jak oczarować innych i zdobyć to, czego chcemy. Został nazwany przez inne demony skomplikowanym dupkiem. Valefor jest biegły w medycynie okultystycznej i potrafi magicznie wyleczyć każdą chorobę.

AMON

Amon jest demonem często wspominanym w chrześcijańskiej demonologii. W demonologii Amon jest jednym z pomocników Astarotha. Zna przeszłość i przyszłość. Potrafi wywołać miłość, jest demonem aspiracji. Wprowadza zamęt w umysłach tych, którzy mu się sprzeciwiają. Jest markizem o wielkiej moc, jest bardzo surowy. Jego specjalnością jest uzdrawianie bólów duchowych, takich jak kłótnie i spory wśród przyjaciół, ale bynajmniej nie jest dobrym duchem. Amon jest również duchem wróżącym, który może zestroić świadomy umysł z nieświadomym.

Pojawia się jako wilk z wężowym ogonem, wyrzucający z paszczy płomienie; ale na rozkaz maga przybiera postać człowieka z psimi zębami, który rzuca się przed nim jak kruk lub jako człowiek z głową wrony. Nie należy go mylić z egipskim bogiem Amonem, który często nosi to samo imię.

BARBATOS

Jego imię wydaje się pochodzić od łacińskiego „barbatus”, co oznacza brodaty, stary, filozof. Jego wygląd fizyczny jest opisany następująco: starzec w niebieskiej tunice, o twarzy pokrytej gęstą, źle wypielęgnowaną białą brodą i różnymi bliznami na odkrytej części twarzy. Z natury jest anielskim władcą czarów, uczy także komunikacji ze zwierzętami (mowy ciała, postawy itp.) oraz sposobów zmiany kształtu poprzez sny. Daje zrozumienie głosom zwierząt, opowiada przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, godzi przyjaciół i wrogów i może prowadzić ludzi do ukrytych skarbów poprzez projekcję astralną. Uosabia chciwość. Należał do anielskiego porządku Cnót.

PAIMON

Paimon jest wielkim Królem bardzo posłusznym Lucyferowi. Paimon jest przedstawiany jako mężczyzna o zniewieściałej twarzy, noszący cenną koronę, jadący na dromaderze. Mówi się, że jego głos to dźwięk gromu. Ma zdolność dawania władzy wpływania na innych, dawania pozycji społecznej i honoròw. Przed nim często idzie zastęp demonów i upiorów w postaci ludzi grających na trąbkach, cymbałach i każdym innym rodzaju instrumentu muzycznego.

Był jednym z Aniołów najbardziej zafascynowanych muzyką Lucyfera, dającej świadomość Gwiazdy Porannej, próbował dopasować nuty swoich instrumentów do piosenki Lucyfera. W wyniku zniewolenia mocą, pięknem i umysłem Lucyfera, zgodnie z przewidywaniami był po stronie Lucyfera podczas Wojny w Niebie, tylko po to, by zostać pokonanym przez Anioła Haziela o randze Cherubina, do której należał Paimon, gdy był w Niebie. Złośliwie zadaje swoim ofiarom ciężkie psychiczne, fizyczne i duchowe udręki, w tym rekonstrukcję traumatycznych wydarzeń, a także przerażające wizje i koszmary.

Demon jest bohaterem horroru Hereditary - The Roots of Evil (2018).

BUER

Wielki Dziekan Piekła z pięćdziesięcioma legionami demonów pod swym dowództwem. Ma głowę lwa z końskimi kończynami w kole wokół głowy, co pozwala mu poruszać się w dowolnym kierunku jak pająk, ale także tak szybko jak koło. Buer jest również okultystycznym Panem uzdrawiania poprzez praktyki zielarskie.

Biorąc pod uwagę jego kształt "gwiazdy", prawdopodobnie należał do rzędu Cherubinów i był jednym z Aniołów, którzy organizowali gwiazdy w konstelacje. Pojawia się, gdy Słońce jest w Strzelcu. Uczy filozofii naturalnej i moralnej, logiki i cnót wszystkich ziół i roślin, a także jest w stanie leczyć wszelkie słabości i obdarzać dobrymi chowańcami. Buer jest jednym z Demonów, których pomoc rozwiąże wiele niefortunnych sytuacji w stosunkach z osobami trzecimi, społecznościami itp. Buer naprawdę docenia komplementy dotyczące estetyki swojej formy fizycznej, mimo że jest jednym z najdziwaczniejszych.

GUSION

W świadomości istnieje miejsce zwane pustynią Da'at; jest to pustka, miejsce najbliższe wewnętrznej Nicości. Do świątyń Shaytana (Szatana) prowadzą 72 ścieżki, ale są one strzeżone przez Dżinów, niespokojnych Geniuszy Ognia, którymi dowodzi Gusion, demon dzienny stojący na czele 40 legionów duchów. Potrafi zapewnić honor, pozycję i szacunek z każdej strony. Gusion jest idealnym demonem do pogodzenia starych przyjaźni lub nawiązania nowych. Bardziej niż jakikolwiek inny demon budzi szacunek i odpowiada równie uprzejmie na uprzejmie zadawane mu pytania. Jeśli nasza wibracja nie odpowiada równowadze Gusciona, nie można wejść na pustynię Daat, labirynt ludzkiej atawistycznej pamięci.

Gusion pojawia się w swojej cynocefalicznej postaci, podobnie jak egipski bóg Thot, tj. z głową psa, a jego ciało jest ciałem pawiana. Jako jeden z książąt świata demonów jest znany jako szczery i uczciwy mówca. Wydaje się, że bardzo poważnie traktuje swoją rolę pośrednika między światem duchów a żywymi i odpowiada na wszelkie pytania, o ile dotyczą jego szczególnych zdolności i zainteresowań.

SITRI

Sitri to wielki Książę, który rządzi ponad 60 legionami duchów. Początkowo pojawia się z twarzą lamparta, symbolu wolności i odwagi. Ma również skrzydła gryfa, symbol dominacji naszych przeciwnych sił, ponieważ gryf, który ma skrzydła, dominuje w niebie, ale jako lew dominuje nad ziemią. Ujawniony na rozkaz Maga przybiera postać pięknego człowieka; jest Księciem pożądania. Uwalnia moralne zahamowania, więc rozpala mężczyzn i kobiety do zakochiwania się w sobie i do rozbierania się, zwłaszcza po upojeniu alkoholem i w stanie euforii. Czy kiedykolwiek czuliście potrzebę zobaczenia siebie nago w lustrze? Oto wibracja Sitri, która nas pobudza.

BELETH

Jeden z królów piekieł; gdy był w niebie należał do anielskiego chóru Mocy. Pojawia się siedząc na białym koniu, poprzedzony dźwiękiem trąb i wszelkiego rodzaju muzyki. Nosi srebrny pierścień na jednym palcu lewej ręki i ktokolwiek go wzywa, musi mieć ten sam pierścień. Beleth to sympatycznie wyglądająca demoniczna kobieta o blond lokach, dowodziła 85 legionami demonów, przynosząc ducha miłości między mężczyzną a kobietą, ale często dla tych, którzy jej nie znają, pojawia się pod postacią kota.

Przy pierwszym wezwaniu demon ten jest bardzo podatny na gniew i oszustwo i musi zostać przywołany przez maga za pomocą magicznego trójkąta. Należy go traktować z wielką uprzejmością, ale jeśli dzwoniący okaże strach, Beleth na zawsze straci do niego szacunek. Jeśli jednak mag nie wygląda na przestraszonego, Beleth natychmiast staje się bardziej przyjazny i plastyczny. Kiedy już zostanie ujarzmiony, a jego ego zostanie zaspokojone (poza magicznym kręgiem sugeruje się również pozostawienie kielicha wina, aby się mu przypodobać), objawia się jako cenny i wierny pomocnik. Jeśli chodzi o „nagrody”, potrafi rozbudzać szaleńczą miłość do woli. Netflix poświęcił temu demonowi 8-odcinkowy serial o tytule "Marianne".

LERAJE

Leraje to Markiz występujący jako łucznik ubrany na zielono, uzbrojony w łuk i kołczan. Wywoduje wielkie bitwy i powoduje gnicie ran od strzał. Dowodzi 30 legionami demonów. Ze swoimi strzałami przypomina greckiego boga Kupidyna; może powodować zakażenie ran, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych, aby się nie goiły. Te rany to albo miłość, albo nienawiść. Ma zdolność przyciągania innych, jak również ich odstraszania.

ELIGOS

Eligos jest Wielkim Księciem piekielnej monarchii. Pojawia się pod postacią przystojnego rycerza, dzierżącego włócznię, sztandar i węża. Zna przyszłość i jest specjalistą od tajników wojny. Uczy, jak żołnierze powinni ze sobą konkurować. Pozwala zdobyć miłość panów i wielkich tego świata.Według teologii judeochrześcijańskiej Eligos zwany też Abigorem był jednym z najważniejszych demonów piekła. Dowodził 60 piekielnymi legionami; był demonem wojny i bitew.

ZEPAR

Wielki Książę Imperium Piekielnego ma wygląd wojownika. Dowodzi dwudziestoma sześcioma legionami. Jego rolą jest popychanie ludzi do najbardziej haniebnych namiętności, bawi nas zwłaszcza miłością, dopóki ludzie nie stracą wiary w miłość poprzez swoje oszustwa i złudzenia. Zepar uwielbia uwodzić kobiety i na ich prośbę potrafi zmienić swoją postać w ukochanego mężczyznę. Jest przywoływany głównie przez wyznawców płci męskiej, aby kobiety się w nich zakochiwały. Ceną tej miłości jest to, że zakochana w ten sposób kobieta nie będzie mogła począć dzieci mężczyzny, ponieważ stanie się bezpłodna zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Miłość zamienia się wtedy w suchą nienawiść.

Zepar jest mistrzem zmiany form, aspektów, kolorów, ponieważ nieskończone i różnorodne aspekty kosmicznego życia wywodzą się z niejasnej, ale wspólnej matrycy, uniwersalnego prymitywnego modelu, z którego wyrosły liczne i nieskończone formy, a on zna je wszystkie.

BOTIS

Jest jednym z trzech demonów w służbie Agaliarepta, razem z Buerem i Guseynem. Ma wygląd strasznej żmii, ale w razie potrzeby przyjmuje ludzką postać z dużymi zębami i rogami. Pomaga w podejmowaniu ważnych decyzji, dodaje odwagi. Chroni przed zranieniem przez nienawiść lub zazdrość innych i pomaga złagodzić napięcia w domu. Ma podwójny atrybut, zarówno Dziekana, jak i Hrabiego, i rządzi ponad 60 legionami demonów. Jego inwokacja jest łatwa, dzięki czemu nadaje się dla uczniów i początkujących magów.

BATHIN

Bathin, w goeckiej i klasycznej literaturze demonologicznej, jest Wojewodą (ale według wielu autorów w rzeczywistości ma wyraźnie kobiecą naturę i jest wymieniany jako Wojewodzianka). Jest to humanoidalna postać mężczyzny lub kobiety, raczej atletyczna i muskularna, z ogonem, który przekształca się w długiego węża. Przybywa na bladym koniu i często trzyma w rękach węże, a nawet ma ramiona, które zamieniają się w syczące gady. Zna i uczy właściwości kamieni i roślin, potrafi błyskawicznie przenosić ludzi z miejsca na miejsce i rządzi ponad trzydziestoma (czasem trzydziestoma siedmioma) legionami Demonów.

Bathin opisana w grymuarach jest rodzajem „maski” zakładanej w celu odparcia neofitów i praktykujących, którzy nie mają poważnych zamiarów, a jej „prawdziwa” forma jest bardzo podobna do egipskiej bóstwa Neftydy (lub Nebthet), żony Seta, boga pustyni, chaosu i burz. Neftyda była postrzegana jako bogini magii i wiedzy okultystycznej, co może wyjaśniać zgodność z nauczaniem o mocy leczniczych i magicznych ziół i kamieni. Co więcej, połączenie ze starożytną magią daje wskazówkę co do prawdziwej natury mocy „przenoszenia ludzi z jednego miejsca do drugiego”, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę możliwość, że Bathin może uczyć technik świadomego śnienia i podróży astralnych.

SALEOS CZYLI SALLOS

Saleos lub Sallos to Demon, ktòry rządzi ponad 30 legionami duchów.

Tworzy miłość między obiema płciami, pobudza pożądanie seksualne i wzbudza namiętność. Zachęcaj do lojalności wobec partnera. Ma pokojowy charakter i powoduje wzajemną miłość między mężczyzną a kobietą. Wezwanie Rycerza Ciemności, polecane jest zwłaszcza nieustraszonym i początkującym, ze względu na „charakter” zdecydowanie "słodki" tego potencjału. 

Jest opisywany jako dzielny i elegancki wojownik, noszący

książęcą koronę, a jego wierzchowcem jest krokodyl.

PURSON

Wielki Król Piekieł, dowodzi dwudziestoma dwoma legionami. Przybiera postać człowieka z głową lwa i trzyma w dłoni szalejącego węża. Jeździ na niedźwiedziu i nieustannie poprzedza go dźwięk trąb. Purson objawia się wzywającemu poprzedzony dźwiękami różnego rodzaju, szeptami, wibracjami i pieszczotami, czasem zimnymi, bardzo często gorącymi. Ten Król głęboko wnika w Świadomość człowieka, często popychając go w stronę jego „Nieodłącznego Marzenia”, czyli w kierunku głębokiego celu, psychicznego priorytetu, który każdy z nas posiada, nawet wtedy, gdy świadomy umysł uważa, że ​​nie ma na ten temat informacji.

Ta cnota, wspólna niektórym innym Demonom, była w przeszłości interpretowana jako umiejętność znajdowania ukrytych skarbów, myląc symboliczną alegorię ze złotą materialnością, o której chciwość głupców wolała marzyć. Żeńska część Pursona jest wężowata i jest symbolizowana przez żmije, które czasami syczą podczas ewokacji.

MARAX

Był czczony i Aadorowany w starożytnym świecie pod wieloma imionami: Moloch, Minotaur, Hathor, Surabhi... Dowodzący 36 legionami duchów. Uczy astronomii i wszystkich innych nauk humanistycznych. Wezwany do sfery fenomenów Czarny Byk pełni rolę zapładniającego samca; ucieleśnia energię seksualną, moc twórczą. Ale jest w stanie przybrać postać kobiety ubranej w stylu tradycyjnych egipskich wyższych sfer.

Jest okrutny; jego brutalna energia uzbraja się w nieodparty zapał i, zgodnie z prawem przeciwieństw, przywołuje Śmierć; znowu dla kontrastu, w przeciwieństwie do innych, przywoływany jest z pozycji na Zachód. Marax zna moc uzdrawiających ziół i kamieni szlachetnych lub półszlachetnych, wykorzystywanych w celach terapeutycznych. Użycie kamieni odbywa się w odniesieniu do centrów energetycznych ludzkiego ciała. Inną zaletą Demona jest uświadomienie ludziom logiki orbit planetarnych, otwarcie umysłu na wizję kosmicznej otchłani.

Utalentowany i cierpliwy przywoływacz będzie również w stanie ujawnić „sekretne imiona” Znajomych Duchów o słodkim charakterze, wielkiej mądrości i chętnych do zaoferowania swoich usług. Marax pisywany jest jako duży byk z ludzką twarzą, a jego nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa „morax”: ten, który odkłada, który zatrzymuje.

IPOS

Mroczny Anioł i potężny w swej furii Ipos przenika tkankę Czasu ujawniając wydarzenia należące do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jest bezlitosny i konfrontuje każdego z najbardziej wstydliwymi i najlepiej ukrytymi aspektami ludzkiej osobowości. Ipos jest Demonem dziennym i rządzi 36 legionami duchów. Jest Hrabią i Dziekanem piekła i czyni postaci charyzmatycznymi. Sprawia, że ​​nudni ludzie są ciekawi, a mierni wydają się intelektualistami.

Często zdarza się to, gdy zakochujemy się w osobie, którą uważamy za sympatyczną, inteligentną, szczęśliwą i pewną siebie, ale kiedy lepiej ją poznajemy, okazuje się, że jest wręcz przeciwnie - na tym polega demoniczny efekt Iposa. 

Demon jest powszechnie przedstawiany z ciałem anioła, grzywą lwa, ogonem zająca, łapami i głową gęsi, rzadziej z ciałem lwa lub sępa. Ipos zawsze obraca się przeciwko osobie, której wyświadcz jedną ze swych przysług. Na przykład artysta, który wzywa go w sprawie natchnienia, pozna natchnienie, ale tylko na chwilę. Wtedy już nigdy nie będzie mógł tworzyć. Podobnie jak ten, który wzywa Iposa po energię... Otrzyma energię niezbędną do wykonania swojego zadania, ale gdy tylko osiągnie swòj cel, pogrąży się w głębokim wyczerpaniu, które go przytłoczy.

AIM

Aim, znany również jako Haborym lub Aym, jest Wielkim Księciem Piekieł, bardzo potężnym demonem i rządzi ponad dwudziestoma sześcioma legionami demonów. Przedstawiany jest jako człowiek mający trzy głowy: człowieka, węża i kota lub cielęcia, jadący na ogromnej żmii i trzymający w dłoni zapaloną pochodnię, którą podpala żądane rzeczy, gdyż jest w nim instynkt piromana. Aim ma kontrolę nad atmosferą w piekle, nigdy nie brak tam ognia. Aim to Demon, który czyni ludzi bystrymi, uczy przebiegłości i obrotności. Był jednym z demonów, które znalazły łaskę u Shaliah, Apostołów Królów Demonów; powierzali mu atakowanie i burzenie zamków lub twierdz, w których mieszkali ich wrogowie.

NABERIUS

Naberius pojawia się jako chimera z trzema głowami psa lub wrony. Ma ochrypły głos, ale wydaje się elokwentny i sympatyczny. Uczy sztuki życia z wdziękiem. Czasami jest również przedstawiany jako czarny żuraw. Jeśli chodzi o jego Imię, nie jest jasne, czy istnieje związek z greckim Cerberem. Strażnik, który czuwa nad Wrotami, jest jednym z ulubionych „przewodników” podczas najbardziej ryzykownych operacji nekromanckich, zdolności związanej z samą naturą Ducha, który jest niczym innym, jak gotycką transpozycją mitycznej postaci nazywanej przez Egipcjan Anubisem i przez Grekòw Cerberem. Mówiąc ochrypłym głosem, czyni ludzi biegłymi we wszystkich sztukach, zwłaszcza w retoryce.

GLASYA LABOLAS

Glasya Labolas jest Dziekanem piekła. Wygląda jak skrzydlaty pies. Jest przywódcą wszystkich mordercòw i podżega ludzi do rozlewu krwi. Dowodzi 36 legionami demonów. Wzbudza w ludziach pragnienie zemsty aż do jej realnej realizacji. Instynkt Kaina leży w sercu każdego człowieka, nawet najlepszego, ponieważ kiedy nawet najszlachetniejsza osoba kontempluje niegodziwość, która często działa w ludzkości, lub ją znosi, odczuwa tę myśl o chęci unicestwienia zła poprzez inne zło. Jest to ta zła myśl, która polega na odczuwaniu niewiarygodnej pokusy pragnienia czyjejś śmierci.

BUNE

Zbiera Cienie, często gromadzi je w niegościnnych i mrocznych miejscach, a kto zdoła wejść w tę chmurę, zdobywa ich wiedzę w postaci snów. Daje łatwość w mówieniu i opanowanie słowa, bo jest to demon polityków. Wielki Książę w Zaświatach, dowodzi trzydziestoma legionami i pojawia się pod postacią trójgłowego smoka. Jedna z tych głów jest głową człowieka, a pozostałe dwie to głowa psa i głowa gryfa lub dwie głowy smoka. Obdarza bogactwem i elokwencją tych, którzy mu służą i wydaje się być wierny swoim zobowiązaniom. Wyraża się tylko znakami, porusza zwłoki, nawiedza cmentarze i gromadzi demony w grobowcach. Demony, które mu służą, nazywają się Bunis. Tatarzy boją się ich, ponieważ mają reputację bardzo złych, potężnych i licznych. Jednak to dzięki nim, po ich ujarzmieniu, magowie tych ludów twierdzą, że poznają przyszłość. Bune jest demonem związanym z Ziemią, Wenus, a więc z ziemskimi, materialnymi pragnieniami, płodnością i pieniędzmi.

RONOVE

Ronove jest Markizem i wielkim hrabią piekła, dowodzącym dwudziestoma legionami demonów. Uczy sztuki, retoryki, języków i obdarza dobre i lojalne sługi łaską zaròwno przyjaciela, jak i wroga. Jest przedstawiany jako potwór trzymający laskę, ale nie ma szczegółowego opisu jego wyglądu. Jest również opisywany jako nosiciel starych dusz; często przybywa na ziemię, aby zbierać dusze zniedołężniałych ludzi i zwierząt bliskich śmierci. Ronove nie brał czynnego udziału w wielu wojnach domowych, które miały miejsce w piekle, jest pacyfistą.

BERITH

Berith („Pan przymierzy”) był bóstwem kananejskim, obrońcą paktów i przymierzy, pod którego posągiem zobowiązywano się przestrzegać  zatwierdzonych paktòw lub porozumień. Chrześcijanie zakazali tego kultu, ale do dziś czynią to samo, korzystając z Biblii jako świadka przysięgi. Kult, według Księgi Sędziów, był szeroko rozpowszechniony wśród ludów podporządkowanych Izraelowi, a w szczególności w mieście Sychem.

Bożek Ba'al-berith, którego Żydzi czcili po śmierci Gedeona, był według rabinów tym samym bożkiem, który wcześniej był czczony przez podbite ludy żydowskie jako Ba'al Zebul, „Władca much”. W Ars Goetia Berith jest opisywany jako potężny i straszny książę podziemi, szef piekielnych archiwów, a także demon, który budzi w ludziach pragnienie kłótni, bluźnierstwa, a nawet morderstwa.

Jest demonem skrajnie kłamliwym, stąd rodzi się sprzeczność, ponieważ jest obrońcą paktów i przysiąg. Jako demon pełni funkcję mistrza ceremonii i uwierzytelnia pakty z diabłem. Jest szanowany i czczony przez alchemików i nekromantów. Jeździ na gigantycznym czerwonym koniu. Przedstawiany jest jako rycerz lub żołnierz w czerwonej zbroi i złotej koronie, dzierżący miecz, włócznię lub trójząb, według innych grymuarów jego skóra jest również czerwona.

W starożytnym Egipcie zwyczajem było ozdabianie palm w dniu przesilenia zimowego, na cześć Mesjasza Pogan, czyli Baal-Tamar, natomiast Rzymianie ozdabiano jodłę i nazywano go Baal-Berith. Dziś jest to zwykła choinka pełna obietnic, paktów, przysiąg, marzeń i złudzeń.

ASTAROTH

Termin Astaroth pochodzi od Astarte, fenickiego bóstwa czczonego około II wieku pne. Ma on babiloński odpowiednik Isztar, a wcześniej sumeryjską Inannę. Jest wymieniona w Biblii hebrajskiej w formie Astarte i była bardzo czczona przez wszystkie sąsiednie ludy, z którymi Izraelici musieli walczyć w celu wyeliminowania tego starożytnego bóstwa. Imię Astaroth zostało bezpośrednio transliterowane w pierwszych wersjach Biblii w starożytnej grece i łacinie, w których zagubiono żeńskie i mnogie znaczenie oryginału w języku hebrajskim. Ostatecznie, w średniowiecznych grymuarach, pojawia się jako męski demon, książę piekieł, siedzący na piekielnym smoku, trzymający w prawej ręce żmiję i twierdzący, że dowodzi 40 legionami demonów; co więcej, trzeba go było wezwać za pomocą magicznego pierścienia, aby chronić się przed jego cuchnącym oddechem. Ten demon znajduje się w pierwszej hierarchii razem z Belzebubem i Lucyferem, w swego rodzaju triadzie. 

Historia tego bóstwa jest również bardzo długa, zawiła i złożona i jednoczy wszystkie starożytne ludy: na przykład Egipcjanie włączyli ją do swojego panteonu, identyfikując ją z Izydą; w okresie hellenizmu była kojarzona z Afrodytą. Astaroth jest najdobitniejszym przykładem symbiozy tych samych idei w różnych kulturach oraz tego, jak kobieta-bogini może stać się również męskim demonem. Astaroth niepokoi dusze, prowadzi je do lenistwa i próżności, uwielbia też manipulację i zepsucie o charakterze intelektualnym.

FORNEUS

Forneus jest markizem piekła i ma pod swoimi rządami 29 legionów demonów. Uczy retoryki i języków, daje ludziom dobrą reputację i sprawia, że ​​są kochani i fascynujący pomiędzy innymi. Jest przedstawiany jako duży potwór morski. Jego nazwa wydaje się pochodzić od łacińskiego „fornus”, ogniska.

FORAS

Jest potężnym Dziekanem piekła i pojawia się w postaci silnego mężczyzny w ludzkiej postaci. Może podarować ludziom zrozumienie w jaki sposób mogą poznać zalety wszystkich ziół i kamieni szlachetnych. Uczy sztuki logiki i etyki we wszystkich ich aspektach. Jeśli chce, czyni ludzi niewidzialnymi (skromnymi, pokornymi, niepozornymi), aby żyli długo i wymownie. Potrafi odkrywać skarby i odzyskiwać utracone rzeczy. Włada 29 Legionami Duchów.

ASMODAY

Asmoday/Asmodeusz jest nam z demonòw najbardziej znany dzięki biblijnej Księdze Tobiasza. Wspomina się o nim zarówno w licznych legendach talmudycznych, jak i w żydowskiej tradycji demonologicznej, według której Asmodeusz został pokonany przez króla Salomona, który zmusił demona do zbudowania dla niego słynnej Świątyni. Wspomniano o nim po raz pierwszy w bardzo starożytnych mitologicznych tradycjach babilońskich i chaldejskich, takich jak parsyzm i zaratusztrianizm.

Etymologia nazwy wydaje się prowadzić nas do perskiego ashma daeva, ducha osądu, lub do Aeshma-daeva, ducha wściekłości, lub do aramejskiego as'medi, czyli niszczyciela. Asmodeusz uważany jest nie tylko za demona zniszczenia, ale także za władcę chciwości, gniewu, niezgody i zemsty. W całej historii był uważany za jednego z najgorszych piekielnych demonów Szatana.

Również w tym przypadku Asmodeusz utożsamiany jest z wielkim królem, silnym i potężnym, który po przywołaniu ukazuje się z trzema głowami (człowieka, byka i barana) i gęsimi stopami; dosiada piekielnego smoka a w dłoni niesie sztandar. Z jego ust wydobywają się płomienie i ogniste wymioty.

Być może najciekawszym aspektem Asmodeusza jest fakt, że zamiast ogona miałby on węża i według kontrowersyjnych źródeł byłby to ten sam wąż, który skusił Ewę owocem zakazanego drzewa.

GAAP

Gaap to Demon Dzienny, piekielny Książę stojący na czele 66 legionów duchów. Należał do Zakonu Potęg. Ma ogromną moc w generowaniu sprzecznych uczuć, miłości i nienawiści. Jest wykwalifikowanym nauczycielem, zwłaszcza filozofii i nauk wyzwolonych, a także potrafi uczynić mądrych ignorantami. Spójrzmy tylko, ilu intelektualistów rządzi światem: umysły oświecone na poziomie praktycznym i informatycznym, ale nieświadome w każdej relacji i wiedzy o duszy. Często jest wzywany, aby ratować ludzi z niewoli czarownic i czarowników. Gaap jest także jednym z Czterech Duchów Kardynalnych, wraz z Ziminiarem, Amaymonem i Corsonem.

Ps: Piąty odcinek "Black Mirror" ostatniego sezonu został poświęcony temu demonowi.

FURFUR

Średniowieczny demon o postaci skrzydlatego jelenia z ognistym ogonem jest nałogowym kłamcą i jedynym sposobem, aby nakłonić go do powiedzenia prawdy, jest zamknięcie go w magicznym trójkącie. Jest dziki i trudny do schwytania, ale gdy wejdzie do magicznego trójkąta, staje się skrzydlatym człowiekiem, niczym anioł.

To on gwarantuje zjednoczenie małżonków, zadanie dość nieoczekiwane dla demona, od którego raczej można by się spodziewać, że będzie próbował sprowokować ich separację. Wyzwala także gromy, błyskawice i wiatr. Zaszczepia miłość do walki i może ujawnić sekretne myśli innych. Furfur po łacinie oznacza rosnąć; znane jest powiedzenie, które mówi: diabelska mąka trafia w całości do otrębów, a to oznacza, że ​​to, co zostanie uzyskane w wyniku oszustwa, ostatecznie nie przyniesie korzyści. Bardziej prawdopodobne wydaje się jednak, że jego Imię jest zniekształceniem słowa „furcifer”, łacińskiego słowa oznaczającego łajdaka. Jej energia jest kobieca, a kiedy przemienia się w kobietę, jest ona piękna.

MARCHOSIAS

Marchosias to wielki i potężny Markiz Piekła, dowodzący trzydziestoma legionami demonów. Przedstawiany jest jako skrzydlaty wilk z wężowym ogonem, z pyska pluje ogniem, ale na prośbę przywołującego go maga może przybrać postać człowieka. Marchosias jest bardzo wierny magowi w wykonywaniu jego poleceń i odpowiada na każde pytanie zgodnie z prawdą, bo zna każdą odpowiedź. Przed upadkiem należał do anielskiego porządku Panowań, jest bardzo silnym wojownikiem. Kiedy został związany przez Salomona, powiedział mu, że po 1200 latach miał nadzieję wrócić do nieba, ale nigdy mu się to nie udało. Jego nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa "marchio". Nie mylić z Klątwą Wilkołaka.

STOLAS

Stolas to Wielki Książę Piekła, dowodzący dwudziestoma sześcioma legionami demonów. Jest nosicielem doskonałej wiedzy z zakresu astronomii, wartości kamieni szlachetnych oraz skuteczności trujących ziół i roślin. Przekaże tę wiedzę tym, którzy go wezwą. Jest przedstawiany jako długonoga sowa w koronie lub czarny kruk, co jest jego demoniczną formą. Jego „anielska” postać to skrzydlaty mężczyzna o ciemnych, kręconych włosach i niebieskich oczach. Stolas jest jednym z niewielu rzadkich demonów pacyfistycznych. Nie lubi walczyć, ideę wojen i bitew uważa za bezużyteczną. Jego jedyne prawdziwe zaangażowanie w „konflikt” miało miejsce podczas Wojny w Niebie, gdy pomagał siłom Lucyfera. Stolas znajduje pocieszenie w swojej pracy, uwielbia uczyć się nowych rzeczy i pragnie poszerzać swoją wiedzę (Sowa jest symbolem mądrości, zaglądania w ciemność w poszukiwaniu wiedzy i tajemnic.

PHANIX

Wielki Markiz Piekła; ma pod swoją komendą dwadzieścia legionów demonów. Uczy wszystkich cudownych nauk, jest doskonałym poetą i jest bardzo posłuszny Magowi. Wygląda jak ptak Feniks o głosie dziecka i zanim zatrzyma się przed Magiem, śpiewa wiele słodkich nut. Egzorcysta wraz ze swoimi towarzyszami musi uważać, aby nie słuchać tych melodii, ale musi stopniowo prowadzić go do przyjęcia ludzkiej postaci.

Jest jednym z niewielu demonów, którzy pragną wrócić do nieba. Phanix to demon rządzący śmiercią i odrodzeniem, jest podobny Feniksowi. Jako taki jest w stanie odrodzić się po śmierci. Najlepszą umiejętnością Phanixa jest używanie ognia i tego wszystkiego, co jest związane z pirokinezą. Ma zdolność sprawiania, że ​​ogień nagina się do jego woli, niezależnie od tego, czy jest to ogień w piecu, ognisku etc.

HALPHAS

Piekielny Hrabia dowodzący 26 legionami duchów. Halphas to Ophannim, „Koło” o stu oczach, które bezlitośnie badają sekrety Duszy i ukrywają w swym świetle okrutne wspomnienie błyszczących ostrzy. Hrabia odgrywa cień krwiożerczej bestii, która wędruje głodna i niespokojna wszędzie tam, gdzie pojawia się istota pragnąca zgasić życiowy ogień innego stworzenia. Miecz rozbija, niszczy, zabija.

Żywi się śmiercią i nienawiścią, pragnie porażki tak samo jak zwycięstwa, gdyż jedyną muzyką, którą kocha, jest śpiew wrony, gdy rozrywa zapomniane zwłoki poległych wojowników. 

Jest upadłym Aniołem; nie zgub się w jego szeregach, nie myśl o podążaniu jego ścieżką, bo nigdy nie znajdziesz drogi powrotnej. 

Nazywa się go Hrabią Śmierci i Zniszczenia i pojawia się jako kruczoczarny gołąb z krwistoczerwonymi oczami. Jest rzemieślnikiem i buduje wieże pełne broni. Często jest przedstawiany pod postacią bociana lub gołębicy i ma ochrypły głos, gdy przemawia. Czasami pojawia się także jako czołg.

MALPHAS

Wielki Dziekan Piekła, krzepki, opalony, o kwadratowej twarzy, wydatnej szczęce i dużych niebieskich oczach. Czasami, gdy się pojawia, pokazuje jedynie oczy. Może pojawić się w postaci kruka. Specjalizuje się w budowaniu cytadel i wież nie do zdobycia oraz w niszczeniu fortyfikacji wroga, ale także ludzkich myśli i pragnień - jest bardzo chętny w przyjmowaniu propozycji, ale potem zawodzi, ponieważ nie dotrzymuje obietnic, dezorientuje tych, którzy go przywołują lub go poszukują. Dowodzi czterdziestoma legionami demonów. Malphas zachował lojalność wobec Szatana nawet po upadku i stał się jego lewą ręką (Belzebub jest jego prawą ręką).

RAUM

Czarny Kruk jest Aniołem Zakonu Tronów i uczestniczy w naturze Wody. Istota ta była Duchem Przewodnim króla Gralone, władcy legendarnego Ys, wyspiarskiego miasta, o którym mówi się, że leżało naprzeciwko wybrzeży Bretanii, aż do dnia, w którym ocean pochłonął je w swoich głębinach, ukrywając je na zawsze przed wzrokiem ludzi. 

Raum może zniszczyć wszystko, od reputacji po własność fizyczną.

Jest bardzo przyjazny i może ofiarować możliwość komunikowania się ze zwierzętami i ludźmi za pomocą telepatii. Uwielbia „wtrącać się w ludzkie sprawy”, aby zobaczyć, co może to wywołać. Mefistofeles uważa go również za jednego z najbardziej niechlujnie wyglądających szlachciców piekła. Raum kradnie skarby z domów królewskich, zanosząc je dokąd zechce, niszczy miasta i dostojeństwa (podobno ma wielką pogardę dla godności).

Raum opowiada historie o przeszłości, o tym, co jest i co będzie. Wykazuje dużą zdolność przenoszenia obiektów z jednego miejsca w inne. Raum może przybrać wygląd Kruka lub człowieka; wybór zależy wyłącznie od gustów i możliwości Maga.

FOCALOR

Focalor to potężny Wielki Książę Piekła, dowodzący od trzech do trzydziestu legionów duchów. Focalor przedstawiany jest w postaci mężczyzny ze skrzydłami gryfa; zabija ludzi, topi ich i przewraca okręty wojenne, ale jeśli rozkazuje nim Mag, nie skrzywdzi nikogo ani niczego.

Po wygnaniu do piekła Focalor został awansowany na Wielkiego Księcia Piekła, otrzymując trzydzieści legionów demonów. Ma władzę nad wiatrem i morzem i podobnie jak niewielka część członków Goecji miał nadzieję powrócić do nieba po tysiącu lat, ale jego nadzieja została zwiedziona.

Jeden z arcydemonów, Lucifuge Rofocale, jest anagramem słowa Focalor, co sugeruje związek intelektualny. Focalor jest demonem związanym z morskimi tradycjami demonologii, jest twórcą wraków i patronem topielców. Jego zadanie jest jednak masowe, ponieważ zabija, nie uwodząc wcześniej swoich ofiar, dlatego zdecydowanej większości z nich udaje się uciec. To nadaje Focalorowi ponury i niezadowolony charakter.

VEPAR

Vepar to Byt kobiecy, znany również pod imieniem Separ; jej śpiew, podobny do śpiewu fal, przypomina Istotę. Wiecznie młoda, wydaje się nieopisanie piękna, jej postawa jest ospała, a wypowiada się czarującymi słowami, przerażając obecnych do tego stopnia, że ​​tracą całą mądrość i rozeznanie. Ale chroni swojego Maga przed śmiertelnymi pokusami i pułapkami miłości. Vepar objawia się pod postacią ryby-syreny i jest Panią Syren, istot zamieszkujących wybrzeża oceanu. Posiada dar przewidywania sztormów, tsunami i wszelkich katastrof, jakie spotykają świat morski. Vepar bardzo przypomina postacie Nereid. Według mitu greckiego Nereidy to pięćdziesiąt nimf Morza Śródziemnego, zrodzonych ze związku Nereusa i Doris, córki Oceanusa.

SABNOCK

Demon skał, potężna chtoniczna istota, która zna i odkrywa intymną naturę świata minerałów. Sabnock żywi się wibracjami krzemu i często pojawia się jako sylwetka w świetle pełni księżyca, gdy wędruje wśród opuszczonych skał, które woli bardziej niż inne miejsca. Światło przez niego nie przenika, natomiast

substancja jego szczątków jest twarda jak łono Gei, Matki Ziemi. Przywołanie Sabnocka jest korzystne, gdy celem jest wzmocnienie struktury kości własnych lub cudzych. Markiz stymuluje mutacje somatyczne. Moglibyśmy zdefiniować tę Istotę jako Demona Architekta; Sabnock może budować wysokie wieże, zamki, miasta, a także może dostarczać im amunicji i uzbrojenia. Może powodować kłótnie i poważne awantury, kusząc ludzi do prowadzenia między sobą wojen. Markiz może także przez wiele dni zadawać ludziom rany i wrzody, które prowadzą do natychmiastowej gangreny lub przyciągają robactwo. Na żądanie może udzielić dobrych i oddanych Chowańców.

Idealnymi miejscami do uzyskania odpowiedniej manifestacji tego Ducha są opuszczone kamieniołomy, natomiast najbardziej odpowiednią porą roku są ciepłe noce podczas letnich pełni księżyca. Sabnock pojawia się jako uzbrojony żołnierz z głową lwa jadący na rumaku.

SHAX

Shax to nocny Demon, przywódca 30 legionów duchów. Jest wielkim Markizem lub Księciem, wygląda jak gołąb i mówi ochrypłym, cienkim głosem. Może pozbawić człowieka tego, co jest mu najdroższe: wiedzy, czyli percepcji wzrokowej, słuchu lub inteligencji. Wykrywa kradzieże i sam może okradać.

Shax jest Aniołem zawrotów głowy i ekstatycznego upojenia; jego wibracja rodzi się i żyje w zmysłowym delirium, sublimując zdolności percepcyjne do punktu, w którym zmieniają się w Świadomość Boskości - jest to poczucie kosmicznej komunii, doskonałego i całkowitego uczestnictwa w subtelnych energiach, znanych jako świętość, ale jest to także demoniczne zatrucie: niekontrolowane impulsy, otaczająca seksualność i błyskotliwe wizje szabatu nie są emocjami łatwymi do kontrolowania nawet przez najbardziej doświadczonego Maga. Konieczne jest zatem wdrożenie właściwej strategii sugestywnej, aby możliwe było zdominowanie wielkiej eksplozji psychomagicznej, w którą Shax wciągnie operatora.

VINE

Vine jest hrabią, a także królem Piekła rządzonego przez Szatana. Jest znany jako najbardziej skomplikowany i śmiercionośny Demon; jest przedstawiany jako lew trzymający węża i jadący na czarnym koniu. Ma moc odebrania ludzkiej duszy bez pozwolenia. Oprócz mocy budowania wież, niszczenia murów, zakłócania mórz, posiada także moc odpowiadania na pytania dotyczące tajemnic, czarownic oraz przeszłych, teraźniejszych i przyszłych wydarzeń. Vine jest jedynym Demonem, który może ujawnić tożsamość czarownic i magów. Jest odkrywcą tajemnic.

BIFRONS

Słowo „bifrons” dosłownie oznacza po łacinie „dwulicowy” i jest także znaczącym epitetem sugerującym, że Bifrons może być zepsutą i zdemonizowaną formą starożytnego rzymskiego boga Janusa. Grymuary opisują Bifronsa jako hrabiego, który początkowo pojawia się jako potwór, zanim przyjmie bardziej ludzką postać. Przenosi ciała do różnych grobów, zapala znicze na grobach. Byt Bifronsa obraca się wokół starej literatury śmierci i rozkładu.

Dziełem Bifronsa jest zaraza i trucizna, a z dyszy na jego plecach rozprzestrzeniają się zaraźliwe opary niczym miazma. Podobna do gazu koloru musztardowego spala mięso tak szybko, jak biały fosfor. Na jego głowie widzim maskę, czaszkę myszy, która pasuje do jego bycia nosicielem zarazy. Jego ognista postać dusi się w gęstej chmurze dymu, jego oddech jest toksyczny, a dotyk zabójczy. Wszystko, czego Bifrons dotknie lub czym oddycha, zostaje zamienione w pył i popiół, a jego krzyki budzą strach wśród ludzi o najodważniejszych sercach. Bifrons był zmuszony nosić opancerzoną skorupę, aby zachować swoją niematerialną formę, uwięziony w bólu, rozpaczy i nienawiści przez resztę swojego życia. Jego przekleństwo jest jego ciężarem; odrzucony przez żywych i skazany na wędrówkę ze zmarłymi.

VUAL

Vual to potężny Wielki Wojewoda Piekła, dowodzący trzydziestoma siedmioma legionami demonów. Vual jest przedstawiany jako dromader, który zmienia postać w człowieka i mówi głębokim głosem w języku egipskim, dlatego utożsamiany jest również z imieniem egipskiego Dżina zamieszkującego pustynie płonących piasków i znającego każdy ich sekret. Przed dołączeniem do Lucyfera w Wojnie w Niebie należał do drugiego Chóru drugiej Hierarchii, a więc do Zakonu Mocy, które uczestniczą w Naturze Ognia. Wywołany, uwielbia wyrażać się w języku koptyjskim. Jeśli Magowi uda się uczestniczyć w wibracji Vuala, pomimo jego archaicznego sposobu wyrażania się uzyska z jego pomocą zaszczyty, przyjaźń i szacunek. W swojej formie dromadera Demon nazywa się Astyanaxem, może wydzielać z ust smołę, siarkę i płomienie i ma siłę stu normalnych dromaderów; i jest mięsożerny.

HAAGENTI

Jest przedstawiany jako ohydny potwór w postaci byka ze skrzydłami gryfa. Ta symboliczna mieszanka jest siłą inteligencji (siła byka + inteligencja gryfa). Zna wszystkie tajniki hermetyzmu, przemiany wody w wino i odwrotnie, metali w złoto, czyli wpływa na strukturę molekularną metali i cieczy (najsłynniejszym obiektem stworzonym przez Haagentiego jest Kamień Filozoficzny, gdzie przemienił ołòw w złoto; ten cudowny przedmiot oczarował wielu magów, aż do zatracenia siebie). Haagenti jest prawdziwym alchemikiem. Przemienia w nas nastroje serca (płyny) i pewniki umysłu (metale). Za pomocą telepatycznych szeptów Haagenti umieszcza tajemnice w umysłach wynalazców, inspirując ich do tworzenia okrutnych urządzeń.

Pierwotnie był częścią pojedynczej dwugłowej istoty, później został oddzielony od swojego brata Zagana. Jest to siła męska, słoneczna (w hinduizmie jest to siła Śiwy - kobieca, księżycowa i czuła siła to Shakti). Jest Dziekanem służącym 33 legionom piekła.

Symbolizuje związek między duszą a kosmosem lub między duszą a piekłem, którego jest strażnikiem. Haagenti edukuje swoich przywoływaczy, ale w zamian wzbudza w nich zazdrość i niepokój (spowodowany ich maksymalną aktywnością umysłową), urojenia wielkości. Bezsenność to jego obecność w duszy. Haagenti osiedla się w królestwie Otchłani zwanej Cerebulim, w mechanicznym labiryncie nieskończonych laboratoriów. Cerebulim, hermetyczny horyzont, to nazwa królestwa Otchłani władcy demonów Haagenti. Niczym ogromny budynek uniwersytetu zła, w salach królestwa mogą znajdować się ogrody zoologiczne, laboratoria, biblioteki, sale tortur i inne nieznane ludzkości sale do nauki. Haagenti wykorzystuje mechanizm leżący u podstaw Królestwa, aby zmieniać pokoje i zmieniać ich przeznaczenie według własnego uznania. To rozległe królestwo jest bezpośrednio połączone z rzeką Styks, znaną również jako „rzeka nienawiści”, która według mitologii greckiej i rzymskiej jest jedną z pięciu rzek znajdujących się w Zaświatach.

PROCEL lub CROCELL

Duch Procel jest powiązany z mitycznym miastem Ys (przypomina Atlantydę) zatopionym przez morze z powodu zdrady: Król Bretanii Gradlon miał córkę, młodą i namiętną Dahut, zrodzona z Malgven, królowej wróżek Północy. Księżniczka, wyznawczyni starożytnych kultów, których przedstawicielką była jej matka, zakochała się w Cieniu, który ją uwiódł i doprowadził do kradzieży klucza do jedynej tamy chroniącej miasto przed wodą. Gdy miasto zniknęło, stała się pożerającą furią Oceanu, Panią Wiedźmą zaginionego miasta Ys. Mówi się, że księżniczka spędzała każdą noc z innym kochankiem, który musiał nosić jedwabny welon na twarzy. Rano zamieniała się on w śmiercionośne żelazne pazury, a ciało ofiary wrzucano do morza. Jej ogień podgrzewał wody, co symbolizuje w nas niekontrolowane namiętności, ktòre zdają się manifestować z irracjonalnym entuzjazmem. Należała do anielskiego porządku mocy. Zarządza 48 legionami demonów. Nosi w sobie dźwięki płynącej wody, a to stworzy spokój w jaźni. Włada cieniami, czyli podstawowymi formami myśli.

FURCAS

Jedyny Rycerz w piekielnej hierarchii. Jego kontakt z rumakiem to pokój, jaki osiągnął z Naturą (szlachetne zwierzęta niełatwo poddają się demonom, bo zazwyczaj demon przybiera zwierzęcą postać, czyli zwierzę zdeformowane; koń Furcasa, choć blady, jest energiczny i potężny. Nawet jeśli imię tego Demona jest bardzo podobne do słowa "forca" (widły), nie dzierży siły, ale włócznię; widły są symbolem na poziomie mentalnym (dzielące zęby), który wskazuje na zdolność chwytania dużej ilość pojęć za jednym zamachem: Furcas jest uczonym, wykłada filozofię, astronomię (u niektórych autorów astrologię), retorykę, logikę, chiromancję i piromancję.

Skojarzenie Furcasa z Pustelnikiem w Tarocie to wewnętrzna, moralna i piekielna samotność tego, kto cenę wiedzy przypłaca cierpieniem. W rzeczywistości im więcej posiadamy wiedzy, tym więcej cierpimy. Dlatego Furcas jest opisywany jako okrutny Demon, zasługuje na atrybut Starego ze względu na swoją zgryźliwą, suchą i złośliwą naturę. Ze wszystkich demonów Furcas jest tym, który o niewiele prosi w zamian za swoje usługi; właściwie uważa się za usatysfakcjonowanego dobrą rozmową, pełną dowcipów i inteligentnych argumentów, z drugiej strony nie toleruje ludzi bez ducha i argumentów do poruszenia. Jego wygląd przypomina starca, tłustego i wesołego, z bujnymi włosami i gęstą srebrną brodą sięgającą do stóp.

BALAM

Demon Balam jest byłym członkiem anielskiego zakonu domen, a teraz jednym z upadłych Aniołów z 40 legionami demonów pod jego dowództwem. To przerażający król, wielki i potężny. Pojawia się z trzema głowami: pierwsza jest podobna do głowy byka (moc ofiary), druga jest podobna do głowy człowieka (słabość), a trzecia jest podobna do głowy barana (upór). Ma wężowy ogon (przebiegła równowaga) i płonące oczy (zdolność widzenia w ciemności, nieświadomości, w tajemnicach). Dosiada szalejącego Niedźwiedzia (panowanie nad brutalną siłą) i dzierży w Pięści sokoła (dalekowzroczny i mądry wzrok). Mówi ochrypłym głosem (z głębi otchłani), udzielając prawdziwych odpowiedzi na temat przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Sprawia, że ​​ludzie stają się niewidzialni, a także dowcipni, ponieważ jego spojrzenie przebija ciemność.

ALLOCES

Jest piekielnym wojewodą; przybiera postać ziejącego ogniem lwa, wojownika z głową konia. Do jego rzekomych obowiązków należy nauczanie nauk wyzwolonych i obdarowywanie zwierzętami domowymi. Mówi się, że ma pod swoją komendą 36 legionów demonów. Czasami jego rumak ma smocze nogi. W Goecji mówi się, że nakłania ludzi do czynów nieczystych, ale nieczystych dla kogo? Oczywiście dla przeciwnika, więc jest kimś, kto prowokuje, kwestionuje, prowadzi do czegoś przeciwnego od tego, co byśmy powiedzieli i chce nam pokazać, jak bardzo jesteśmy sprzeczni z samym sobą. Jego działania wywołują zatem kontrasty.

CAIM

Caim przepowiada przyszłość, ucząc się odczytywać przepływ teraźniejszości, dlatego jego mocną stroną jest przenikanie się z Naturą: umie mówić językiem zwierząt (powietrze), rozumie przepływ wody (woda) i pisze swoje wiadomości w popiołach ognia (ogień). Pojawia się jako Czarny Drozd, ale przemienia się i w człowieka z mieczem (zdolność myśli do odpowiedzi na tajemnice Natury). Wie, jak zaszczepić ciepło lub zaangażowanie w swoje działania. Jego głos jest modulowany, jak śpiew ptaka, a więc przekonujący, czarujący.

MURMUR

Kiedy był Aniołem, nosił imię Matthias i należał do chóru Tronów; po buncie przeciwko niebiosom stał się Murmurem, Szeptem, imieniem, które oznacza szmer, ponieważ jego głos jest muzykalny i przedstawia się w otoczeniu harmonijnych dźwięków. Jest zarówno hrabią, jak i piekielnym wojewodą z 30 legionami na usługach. Murmur jest przedstawiany jako żołnierz w książęcej koronie jadący na sępie lub gryfie. Dwóch jego ministrów poprzedza go grając na trąbkach. Murmur jest mistrzem nekromancji, a także filozofem, zdolnym do wskrzeszania i kontrolowania zmarłych wraz z ich duszami oraz udzielania za ich pośrednictwem odpowiedzi wzywającym go zaklinaczom. Występuje w cyklach śmierci, regeneracji i zapłodnienia.

OROBAS

Orobas kocha noc i żyje w blasku księżyca, aby skorzystać z jego subtelnych wibracji zmian. Orobas jest lojalny wobec zaklinacza, nie daje się skusić żadnemu duchowi, nie skupia się na jawnym oszustwie, ale zamiast tego zachęca ludzi do duchowego lenistwa. To opóźnia, zniechęca, a ostatecznie uniemożliwia jednostkom i społeczeństwom ustanowienie harmonijnej relacji z Bogiem, ale jest demonem, który brzydzi się oszustwem, a nawet nie akceptuje oszustwa ze strony innych demonów. W tym celu zbuntował się przeciwko niebu, kiedy poczuł się oszukany przez niejednoznaczne tajemnice niektórych bogów.

Przedstawiany jest jako koń, który na prośbę zaklinacza przemienia się w człowieka. Jest potężnym duchem, Wielkim Księciem Piekieł, mającym pod swoją kontrolą dwadzieścia legionów demonów. Podobno daje prawdziwe odpowiedzi na temat przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, boskości i stworzenia świata. Nazwa może pochodzić od łacińskiego „orobias”, rodzaju kadzidła.

GOMORY

Gomoria jest matką dużej liczby pomniejszych demonów. Występuje pod znakiem wspaniałej kobiety o orientalnych rysach, z dwoma półksiężycami na głowie i wielbłądzimi nogami zamiast stóp. Potrafi dowodzić zwierzętami, sprawiać, że na pustyniach pojawiają się źródła wody i powstrzymywać spadanie komet. Lubi mieć przy sobie kadzidła drogich perfum, które uwielbia wąchać, aby spróbować zapomnieć o niezatartym śladzie jej silnego zwierzęcego zapachu. Jej początków można doszukiwać się w starożytnej religii sumeryjskiej czy babilońskiej, ale jej ślady można odnaleźć także w innych religiach starożytnego świata, takich jak żydowska, perska, grecka czy egipska.

Zgodnie z okultystyczną tradycją miała być potężnym piekielnym wojewodą dowodzącym dwudziestoma sześcioma demonicznymi legionami, zdolnym do zamanifestowania się w uwodzicielskim przebraniu czarującej kobiety, Beduinki, która przemierza pustynię w towarzystwie swojego wiernego wielbłąda. Wszyscy mężczyźni, których pragnie, padają jej do stóp, oczarowani przez jej piękno i trudne do odparcia zdolności hipnotyczne. Często przypłacają swoją lekkomyślność śmiercią.

OSE

Potężny i niebezpieczny demon z armią legionów u boku. Ose jest czczony za swoją mądrość i zaciekłość. Przez wieki jego samotnictwo i antyspołeczny stosunek do innych demonów sprawiły, że był tajemnicą pomimo tego, jak bardzo poszukiwane były z nim interakcje. Wydawało się, że nikt nie wie zbyt wiele o wielkim lamparcie, który wędrował wśród nich, i to samo można by powiedzieć o nim teraz, w nowej epoce. Ose to zaciekły i potężny demon. Jest niekwestionowanym mistrzem kamuflażu, doprowadza ludzi do szaleństwa i urojeń, tak że myślą, iż są królami itp. Jest to siła psychiczna, podobna do mentalnej autosugestii i jest bardziej powszechna wśród ludzi, niż można by sobie to wyobrazić. Jego nazwa wydaje się pochodzić od łacińskiego „os”, czyli od ust, języka lub „osor”, tego, który nienawidzi.

AMY

Amy był kiedyś aniołem należącym do chóru Potęg, który dołączył do buntu Lucyfera w Niebie. Uważano, że Amy został wprowadzony w błąd, gdy przekonano go do przyłączenia się do sprawy Lucyfera przeciwko Bogu. Zna on ukryte tajemnice. Pojawia się pod postacią ognia. Uważa się, że kiedy Amy został wypędzony, uderzył w miniaturowe słońce, co doprowadziło do jego implozji i stworzenia supernowej, a uderzenie w tę niebiańską gwiazdę opaliło go, usuwając wszelkie ślady jego dawnego anielskiego wyglądu. Pomimo swej obecnej sytuacji upadłego anioła zepchniętego do otchłani, Amy wciąż żywi daremne nadzieje na powrót do siòdmego nieba. Jeśli musimy walczyć z innymi demonami, Amy jest świetnym sprzymierzeńcem.

ORIAS

Orias jest Wielkim Markizem Piekła i ma pod swoją komendą trzydzieści legionów demonów. Jest mrocznym drapieżnikiem o czarnym sercu, który panuje nad transformacją, mentalną sugestią. Orias pojawia się jako lew jadący na silnym koniu i owinięty wężami. Poucza uczniów, aby odrzucali niepotrzebne współczucie i utwardzali swoje serca na fobie i odrzucenie społeczne. Jego największą zdolnością jest metamorfizm, ma zdolności do zmiany struktury materii, dzięki czemu może przekształcić się w to, co zechce.

VAPULA

Demon Vapula jest upadłym aniołem. W piekle jest Wojewodą, który ma pod swoją komendą 36 legionów demonów. Pojawia się jako lew ze skrzydłami gryfa. Daje umiejętności w zakresie rzemiosła, filozofii i całej nauki zawartej w książkach. Jego przebiegłość i instynkt są typowe dla środowiska targów, a jego natura jest dzika i niebezpieczna.

ZAGAN

Zagan ma tytuł Króla i Dziekana i wyprzedza w piekielnej hierarchii swojego bliźniaka Haagenti, który może poszczycić się jedynie tytułem Dziekana. Na pierwszy rzut oka prawie identyczne moce, taka sama liczba legionów służebnych (33) i monozygotyczne pochodzenie nie wydają się uzasadniać wyższości Alchemika nad Bliźniakiem. Przywilej Zagana, chociaż jest hermafrodytą, to wyraźna przewaga wibracyjna Kteis (greckie słowo oznaczające żeński organ rozrodczy), co stawia go w świetle „Starożytnej Matki”, pierwszej i największej mocy, ponieważ wiąże się z samym początkiem „kosmicznego objawienia”.

Ewokacja Alchemika udostępni Magowi to samo, co Haagenti, ale będzie to jak oglądanie dwóch różnych stron tej samej monety, dające, w przypadku podwójnego doświadczenia, poczucie kompletności i całkowitego zrozumienia, które inaczej trudno byłoby osiągnąć. Istnieje dobry powód, by podejść do typowości Zagana, która wzbogaci tych, którzy nie mają poczucia humoru. Zagan może zamienić płyn lub wino w krew, a wodę w wino. Potrafi poprawić humor w każdej sytuacji. Zagan przerabia metal na monety i zaszczepia dowcip. Daje mądrość, czyni głupców mądrymi.

VALAC

Pojawia się jako nagie dziecko jadące na dwugłowym smoku, czasami jako dziewczyna przebrana za zakonnicę. Jego historię opowiedziano w filmie The Conjuring 2 oraz w filmie The Nun. Ma do dyspozycji trzydzieści legionów demonów i podobno udziela prawdziwych odpowiedzi na temat ukrytych skarbów. Ponadto ujawnia, gdzie można zobaczyć węże i dostarcza je, nieszkodliwe, Magowi.

ANDRAS

Przedstawiany jest jako humanoid ze skrzydłami anioła i głową sowy, dosiadający silnego czarnego wilka i dzierżący lśniący, ostry miecz. Tylko silny i wystarczająco konsekwentny przywoływacz jest w stanie przywołać Andrasa, ponieważ Andras ma reputację zabijania Magów i ich przebiegłych lub niewiernych pomocników. Andras jest często wymieniany jako jeden z najniebezpieczniejszych demonów Ars Goetia. Jest znany ze swojej brutalności i pierwotnej wściekłości podczas walki. Uważano również, że Andras jest wysoce wykwalifikowany w wykorzystywaniu przeciwko ludziom ich ludzkiej wściekłości i zarażania ludzi niekontrolowaną śmiercionośną wściekłością. Jest w stanie kontrolować wściekłość dowolnej osoby lub wywołać wściekłość w dowolnej osobie, której zaklinacz sobie życzy, i kusić ludzi do zabicia ich sługusów lub panów.

„Czy jestem zły? Czy tworzę nieszczęścia? Głupcze, to jakby ludzie uważali, że oni mają rację, podczas gdy ja się mylę. To wszystko nie ma sensu i nigdy nie będzie miało. Wasz gatunek zapoczątkował przeciwności losu, moją jedyną rolą pozostaje słuchanie i spełnianie waszych pragnień. Nie nazywajcie mnie złem, kiedy jestem tylko pomocnikiem w waszych niekończących się nieszczęściach.” 

– Andras –

HAURES

Jest potężną Wojewodzianką piekła; pod jej rządami znajduje się trzydzieści sześć legionów demonów. Udziela prawdziwych odpowiedzi na temat wszystkiego, co przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, ale najpierw trzeba jej nakazać wejście do magicznego trójkąta, bo inaczej skłamie, oszuka. Jeśli wejdzie do trójkąta, odpowie zgodnie z prawdą. Chętnie opowie o boskości, stworzeniu świata, o sobie i innych upadłych aniołach. 

Wojewodzianka Haures pojawia się jako piękny demon ze złotymi włosami, które jednak mogą stać się krwistoczerwone, jeśli się podnieci. Ma duże oczy, czasem niebieskie, czasem czerwone. W jej oczach nie ma białka. Jej skóra jest bardzo jasna, ma drobną budowę i bardzo długie nogi. Zwykle wydaje się bezskrzydła i unosi się w powietrzu. Jej usposobienie jest spokojne i ciche. Daje Magowi zdolność unikania wpływu innych duchów. W swojej zwierzęcej postaci wygląda jak kot, pantera lub lampart.

ANDREALPHUS

Andrealphus to nocny demon, przywódca 30 legionów duchów. Andrealphus jest naukowcem specjalizującym się w chemii. Zna język ptaków i jest w stanie wytworzyć bardzo intensywne wibracje dźwiękowe. Wzywa Pawia, jeśli chce zgłębić tajemnice geometrycznych kształtów i struktur. 

Andrealphus to potężny Markiz o wyglądzie pawia, który robi dużo hałasu. Wiemy, że ten demon jest bardzo próżny i dumny, ponieważ przychodzi w postaci pawia. Zwierzęce formy przybrane przez Demony symbolicznie wyrażają ich prawdziwą naturę i osobowość. O jego pobycie w niebie wiadomo tyle, że należał do lucyferiańskiego zakonu aniołów, zwłaszcza tych, których zadaniem było tworzenie wielkich utworów muzycznych, co wyjaśniałoby, dlaczego cechy charakterystyczne Andrealphusa obejmują hałas i dźwięk.

CIMEIES

Cimeies lub Kimaris, mimo że jest demonem, jest znany jako dobry wojownik, który jeździ na czarnym koniu i posiada umiejętności lokalizowania zagubionych lub ukrytych skarbów, nauczania trywium (gramatyki, logiki i retoryki) oraz zmieniania człowieka w wojownika na swoje podobieństwo. Jego uzbrojenie jest wykute z esencji cienia, który otacza cel nieskończoną pustką ciemności, powodując tymczasową ślepotę często prowadzącą do stanu czystej paniki.

AMDUSCIAS

Amduscias to demon, który ma pod swoją komendą trzydzieści legionów oraz tytuł Wielkiego Księcia. Jest przedstawiany jako istota ludzka z pazurami zamiast dłoni i stóp, z głową jednorożca i trąbką symbolizującą jego potężny głos. Według innych źródeł demon ten przedstawiany jest jako dwunożny jednorożec, który na prośbę zaklinacza zmienia się w człowieka. W innych źródłach towarzyszy mu dźwięk trąbek i może inspirować muzykę, powodując, że instrumenty muzyczne są słyszalne, ale nie widoczne. Uważany jest również za demona odpowiedzialnego za kakofoniczną muzykę graną w piekle, tę, która brzmi na cześć Lucyfera lub chwałę szatana. Potrafi zginać drzewa do woli. Amduscias jest kojarzony z gromami, a jego głos podobno słychać podczas burzy.

BELIAL

W Nowym Testamencie imię to pojawia się w 2 Liście do Koryntian 6;15: 

„Albo jakaż jest wspòlnota między Chrystusem a Beliarem lub wierzącego z niewiernym?” 

W chrześcijaństwie imię to było zawsze używane w odniesieniu do demona. Belial, wygnany z Raju wraz z Lucyferem, pierwotnie należał w połowie do porządku Mocy, a w połowie do porządku Aniołów. W średniowiecznych hierarchiach demonologicznych Belial był określany jako król Piekła, dowodzący osiemdziesięcioma legionami i uważany za demona sodomii. Jest jednym z czterech koronowanych książąt Piekieł, zarządzających Północą. Po upadku Aniołów wystąpił przeciwko Bogu i Niebu, choć prawdopodobnie wynikało to z jego lenistwa. W końcu zdecydował się kontynuować służbę w Radzie Stygijskiej i zostać królem Piekła. Wyrażenie „Synowie Beliala” odnosi się do niegodziwych ludzi, którzy żyją bez prawa i bez wiary.

DECARABIA

Wielki Markiz Piekła z 30 legionami w służbie. Zna właściwości i wartości wszystkich ziół i kamieni szlachetnych, potrafi przemienić się w dowolnego ptaka, by śpiewać i latać dla swojego zaklinacza, czasami działając jako jego znajome zwierzę. Daje wiedzę o geometrii i strukturze minerałów. Dekarabia zawsze pojawia się w animowanych formach, fuzjach i kalkach trzech symbolicznych tematów: pentagramu, gwiazdy i oka. Uczy zalet roślin i podaje szczegółowe informacje na temat składu tajemniczych kadzideł do ewokacji.

SEERE

Seere jest piekielnym Księciem o średniej mocy, zdolnym dowodzić 26 legionami demonów i może przejawiać się w dwóch głównych postaciach: albo jako mężczyzna o bardzo pięknych rysach, muskularnym ciele i potężnych białych skrzydłach, albo jako czarujący rycerz dosiadający Pegaza. Jego głos, zgodnie z wyglądem, ma łagodne tony i w ogóle życzliwość jest jedną z najbardziej widocznych cech tego Demona, który okazuje się być jednym z nielicznych o wyjątkowo łagodnym charakterze, choć nie oznacza to, że aktywnie przeciwstawia się Złu, ponieważ Seere jest całkowicie obojętny na dobro i zło, przyjemność i ból. Odkrywa kradzieże i posiada zdolności kontrolowania czasu. Może spowodować natychmiastowe wykonanie dowolnej magicznej akcji, nawet więcej niż jednej w tym samym czasie. 

Seere jest zdecydowanie przydatny dla przywoływacza. Jest trochę jak bóg Merkury, posłaniec; jego zadaniem jest przychodzić i odchodzić, sprawiać, by wszystko przebiegało szybko, oraz przenosić lub zwracać wszystko tam, gdzie chce tego wzywający.

DANTALION

Znany jako Strażnik Zakazanej Biblioteki w Piekle, prawie zawsze ma przy sobie książkę. To potężny Wielki Arcyksiążę, mający pod swoją komendą trzydzieści sześć legionów demonów. Przedstawiany jest jako człowiek o wielu twarzach, czyli twarzach wszystkich mężczyzn i kobiet, ponieważ potrafi zrozumieć czyjeś uczucia i emocje, a także potrafi wzbudzić miłość i ukazać podobieństwo każdego człowieka. Istnieje również wiele przedstawień, w których mówi się, że trzyma w prawej ręce książkę zwaną "grymuarem". Może pomóc wejść w odmienne stany psychiczne.

ANDROMALIUS

Andromalius jest wielkim księciem Piekła. Wygląda jak mężczyzna z wielkim wężem w dłoni. To nocny demon, dowodzi 36 legionom duchów. Jest demonem obserwatora. Obserwatorzy szpiegują wroga i odnoszą się bezpośrednio do Ojca Szatana, Andrasa lub Azazela. Andromalius odkrywa kradzieże i oszustwa, a następnie lokalizuje ukryte skarby. Ukarze złodziei i mści się za każdą potwarz.